คติความเชื่อในการสร้างมัสยิดกลาง หรือ ญะมีอะห์(อาหรับ: الجميعة‎) แพร่มาจากประเทศในแถบตะวันออกกลาง ซึ่งมีขึ้นเพื่อให้ผู้นับถือศาสนาจากมัสยิดและชุมชนต่างๆ หลายแห่งมารวมตัวกัน เพื่อทำละหมาดร่วมกัน หรือฟังคำอบรมสั่งสอนก่อนละหมาด (คุฏบะฮ์)[3] นอกจากนี้ยังเป็นโอกาสที่ชาวมุสลิมจะได้ร่วมพบปะกันนอกเหนือไปจากชาวมุสลิมในชุมชนของตัวเอง