มี่นยาซาจี้
มี่นยาซาจี้

มี่นยาซาจี้

มี่นยาซาจี้ (พม่า: မင်းရာဇာကြီး, ออกเสียง: [mɪ́ɴ jàzà dʑí]; ราว ค.ศ. 1557–1612) หรือที่รู้จักในพระนาม ซาลิมชาห์ เป็นกษัตริย์แห่งอาณาจักรยะไข่ระหว่าง ค.ศ. 1593–1612 ต้นรัชสมัยของพระองค์อาณาจักรเริ่มขึ้นสู่จุดสูงสุดใน ค.ศ. 1599 สามารถพิชิตราชวงศ์ตองอูและเข้าควบคุมอ่าวเบงกอลจากชายฝั่งสุนทรพนจรดอ่าวเมาะตะมะจนถึง ค.ศ. 1603 แต่ในช่วงครึ่งหลังของรัชสมัย พระองค์สูญเสียการควบคุมชายฝั่งพม่าตอนล่างใน ค.ศ. 1603 และชายฝั่งส่วนใหญ่ของอ่าวเบงกอลใน ค.ศ. 1609 จากการจลาจลของทหารรับจ้างชาวโปรตุเกส พระองค์สวรรคตเมื่อ ค.ศ. 1612 ระหว่างเตรียมรับมือการบุกโจมตีชายฝั่งยะไข่ของชาวโปรตุเกส

มี่นยาซาจี้

พระราชบุตร มากกว่า 15 พระองค์
ครองราชย์ 4 กรกฎาคม [ตามปฎิทินเก่า: 24 มิถุนายน] ค.ศ. 1593-4 กรกฎาคม [ตามปฎิทินเก่า: 24 มิถุนายน] ค.ศ. 1612
สวรรคต 4 กรกฎาคม [ตามปฎิทินเก่า: 24 มิถุนายน] ค.ศ. 1612
มเยาะอู้
ประสูติ ประมาณ ค.ศ. 1557/1558
ศาสนา พุทธเถรวาท