อ้างอิง ของ มุฮัมมัด_อิบน์_อับดุลวะฮ์ฮาบ

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Brown 2009, p. 245.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Haykel 2013, pp. 231-232.
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Laoust, H. (2012) [1993]. "Ibn ʿAbd al-Wahhāb". ใน Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E.; van Donzel, E. J.; Heinrichs, W. P. (บ.ก.). Encyclopaedia of Islam (2nd ed.). Leiden: Brill Publishers. doi:10.1163/1573-3912_islam_SIM_3033. ISBN 978-90-04-16121-4.
  4. ↑ "Ibn Abd al-Wahhab, Muhammad - Oxford Islamic Studies Online". www.oxfordislamicstudies.com. Oxford University Press. 2020. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 July 2020. สืบค้นเมื่อ 15 July 2020.
  5. ↑ Halverson 2010, p. 48.
  6. ↑ Khatab 2011, pp. 57-58, 62-63.
  7. ↑ Silverstein 2010, pp. 112-113.
  8. 1 2 3 4 5 6 Ágoston & Masters 2009, p. 260.
  9. 1 2 Khatab 2011, pp. 62-65.
  10. 1 2 Delong-Bas 2004, pp. 56-65.
  11. 1 2 Van Bruinessen, Martin (2009). "Sufism, 'popular' Islam and the Encounter with Modernity". ใน Masud, Muhammad Khalid; Salvatore, Armando; Van Bruinessen, Martin (บ.ก.). Islam and Modernity: Key Issues and Debate. Edinburgh: Edinburgh University Press. pp. 125–157. ISBN 978-0-7486-3792-8.
  12. ↑ Khatab 2011, pp. 65-67.
  13. ↑ Saeed 2013, pp. 29–30.
  14. ↑ Delong-Bas 2004, pp. 41-42.
  15. ↑ Moosa 2015, p. 97.
  16. ↑ White 2017, pp. 252-253.
  17. ↑ Hubbard, Ben (10 July 2016). "A Saudi Morals Enforcer Called for a More Liberal Islam. Then the Death Threats Began". The New York Times. New York. ISSN 0362-4331. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 December 2016. สืบค้นเมื่อ 10 June 2020.
  18. ↑ Michael Sells, Professor of History and Literature of Islam and Comparative Literature at the Divinity School of the University of Chicago (22 December 2016). "Wahhabist Ideology: What It Is And Why It's A Problem". The Huffington Post. New York. สืบค้นเมื่อ 10 June 2020.
  19. ↑ Asad, Talal (3 February 2003). Formations of the Secular: Christianity, Islam, Modernity. Stanford University Press. p. 222. ISBN 9780804747684. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 11 June 2020. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  20. 1 2 3 Khatab 2011, pp. 56-76.
  21. ↑ Hourani 1992: 257–258
  22. ↑ Nawaf E. Obaid (September 1999). "The Power of Saudi Arabia's Islamic Leaders". Middle East Quarterly. VI (3): 51–58. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 6 August 2011. สืบค้นเมื่อ 23 June 2011.
  23. ↑ Abir 1987: 4, 5, 7
  24. ↑ Metz 1992

ใกล้เคียง

มุฮัมมัด มุฮัมมัด เศาะลาห์ มุฮัมมัด บิน รอชิด อาล มักตูม มุฮัมมัด ซัยยิด ฏ็อนฏอวี มุฮัมมัด อัลบุคอรี มุฮัมมัด บิน ซัลมาน มุฮัมมัด อิบน์ อับดุลวะฮ์ฮาบ มุฮัมมัด อุมัร มุฮัมมัด อัลอิดรีซี มุฮัมมัด อับดุฮ์

แหล่งที่มา

WikiPedia: มุฮัมมัด_อิบน์_อับดุลวะฮ์ฮาบ http://www.oxfordislamicstudies.com/article/opr/t1... //lccn.loc.gov/2015951183 http://www.muslimscholars.info/manage.php?submit=s... //doi.org/10.1017%2FCBO9781139047586.011 //doi.org/10.1163%2F1573-3912_islam_SIM_3033 http://www.meforum.org/482/the-power-of-saudi-arab... //www.worldcat.org/issn/0362-4331 https://books.google.com/books?id=797QCwAAQBAJ&pri... https://books.google.com/books?id=CeJ85XwCPxQC&pg=... https://books.google.com/books?id=Hc7iAAAAQBAJ&pg=...