มุฮัมมัด อิบน์ อับดุลวะฮ์ฮาบ (อาหรับ: محمد بن عبد الوهاب‎; ค.ศ. 1703 – 22 มิถุนายน ค.ศ. 1792) เป็นผู้นำทางศาสนา[2] นักวิชาการอิสลาม และนักเทววิทยา[1][3][14] จากแคว้นนัจด์ทางตอนกลางของอาระเบีย เป็นผู้ก่อตั้งหลักคำสอนและกลุ่มเคลื่อนไหวที่รู้จักกันในชื่อว่า วะฮาบีย์[1][3][8][15][16][17][18][19] เกิดในครอบครัวตุลาการ[3] อิบน์ อับดุลวะฮ์ฮาบได้ศึกษาในเรื่องฟิกฮ์ของมัซฮับฮันบะลี ซึ่งเป็นสำนักที่แพร่หลายในบริเวณที่เขาอาศัยอยู่[3] ถึงแม้ว่าเขารู้เกี่ยวกับธรรมเนียมพื้นฐานของซุนนี อิบน์ อับดุลวะฮ์ฮาบต่อต้านธรรมเนียมหลายอย่างของซุนนี เช่น การเยี่ยมและเคารพต่อสุสานคนดี[3][8] ซึ่งเขารู้สึกว่าเป็นนวัตกรรมทางศาสนาของพวกนอกรีตหรือแม้แต่การบูชารูปปั้น[3][8][20] ถึงแม้ว่าคำสอนของเขาถูกปฏิเสธและต่อต้านโดยนักวิชาการสำคัญของซุนนีส่วนใหญ่ในเวลานั้นก็ตาม[1][3][20] ซึ่งรวมไปถึงพ่อของเขาและพี่ชายของเขา[1][3][20] อิบน์ อับดุลวะฮ์ฮาบ ได้บันทึกข้อตกลงทางการเมืองและศาสนากับมุฮัมมัด อิบน์ ซะอูดเพื่อช่วยพระองค์ก่อตั้งเอมิเรตแห่งดิรอียะฮ์ รัฐซาอุดีแรก[21] และเริ่มก่อตั้งพันธมิตรทางราชวงศ์และแบ่งปันอำนาจระหว่างครอบครัวของพระองค์ที่ดำเนินการปกครองต่อในราชอาณาจักรซาอุดีอาระเบีย[2][22] อาล อัชชัยค์ ผู้นำครอบครัวทางศาสนาของซาอุดีอาระเบีย เป็นลูกหลานของอิบน์ อับดุลวะฮ์ฮาบ[2] และเป็นผู้นำ อุละมาอ์ ในรัฐซาอุดี[23] ที่ครอบคลุมสถาบันทางศาสนาของรัฐด้วย[24]