เมนูนำทาง
ยามเมื่อเหล่าจักจั่นกรีดร้อง
หรือที่เรียกกันในภาษาญี่ปุ่นว่า "วาตะ นะ วางิ" มาจากคำว่า "วาตะ"ที่แปลว่านุ่น และคำว่า "นางาชิ"ที่แปลว่าการลอย หรือการชำระ แต่ความหมายที่แท้จริงแล้วมากจากคำว่า "วาตะ"อีกตัวหนึ่งที่แปลว่าเครื่องใน เนื่องจากประเพณีโบราณที่ว่าบรรพบุรุษของตระกูลฟุรุเดะคือฮานิวที่เป็นยักษ์เผ่ากินคนได้แต่งงานกับเจ้าอาวาสเมื่อมีลูกสาวทำให้ถูกชาวบ้านรังเกียจจึงได้ได้ลูกสาวทำการำระบาปของตนด้วยการฆ่าและสาวใส้ในออกมาชำระล้างในแม่น้ำโอนิงะฟูจิจึงเป็นที่มาของเทศกาลลอยนุ่นที่จะนำฟูกมาชำแหละและนำไปลอยที่แม่น้ำโอนิงะฟูจิเพื่อเป็นการชำระล้างหรือสังเวยวิญญาณคนบาปเพื่อระงับความพิโรธของท่านโอยะชิโระ
ท่านโอยาชิโระ หรือ ชื่อจริงก็คือ ฟุรุเดะ ฮานิว เป็นเทพเจ้าประจำหมู่บ้านที่คนในฮินามิซาวะต่างหวาดกลัว ยามใดที่มีการตายปริศนาในฮินามิซาวะชาวบ้านมักเชื่อว่าเป็นเพราะ "คำสาปของท่านโอยาชิโระ" โดยในเทศกาลลอยนุ่นของทุกปีจะมีคนหนึ่งที่ต้องตายและอีกคนที่ต้องหายสาบสูญ แต่แท้จริงแล้วเป็นเพราะความคาดหวังของทาคาโนะที่จะเป็นพระเจ้า เป็นผู้กำหนดความตายของทุกคนในหมู่บ้าน จึงได้จัดการทำร้ายคนหลายคนเพื่อความสำเร็จของตนเอง
โรคฮินามิซาวะ (雛見沢症候群, Hinamizawa Shōkōgun, The Hinamizawa Syndrome) หรือที่ผู้คนในหมู่บ้านเรียกว่า "คำสาปของท่านโอยาชิโระ" ซึ่งโรคนี้ถูกค้นพบเมื่อในสมัยสงครามโลกเมื่อมีทหารผู้หนึ่งที่มาจากหมู่บ้านฮินามิซาวะ จู่ๆก็เกิดอาการคลุ้มคลั่ง เห็นภาพหลอนจนข่วนคอตัวเองจนตายในที่สุด ซึ่งในหลักการวิทยาศาสตร์พบว่า เป็นโรคสมองอินทรีย์ที่พบในหมู่บ้านฮินามิซ่าวาซึ่งมีสาเหตุไม่แน่นอนมันเกิดจากปรสิตชนิดหนึ่งซึ่งไม่ว่าจะเป็นผู้คนในหมู่บ้านหรือผู้มาเยือนจะได้รับปรสิตนี้โดยไม่รู้ตัว จนกระทั่งจะเกิดอาการกำเริบเมื่อใดก็ตามที่ออกจากหมู่บ้านหรือเกิดอาการความเครียดหรือความกังวล ซึ่งในบทสันนิบาตเทศกาลได้เฉลยว่าดอกเตอร์ทาคาโนะคือคนแรกที่วิจัยโรคนี้และได้จัดลำดับอาการของโรคฮินามิซาวะเป็น เลเวล (Level) ซึ่งมีทั้งหมด 5 เลเวล โดยเริ่มต้นที่
จะเป็นเลเวลที่ทุกคนในหมู่บ้านจะเป็นกันซึ่งไม่มีผลกระทบใดๆเลย แต่ เลเวลจะเพิ่มขึ้นเมื่อใดก็ตามที่เกิดอาการความเครียดหรือความกังวล โดยตัวอย่างเช่น เคอิจิมีความอ่อนไหวต่อโรควิตกกังวลและความเครียดซึ่งแสดงให้เห็นว่าจะกระตุ้นการทำงานของโรคนี้ได้อย่างง่ายดาย
เริ่มต้นที่ เลเวลสาม สภาพจิตใจของผู้ป่วยจะเริ่มแย่ลงและพวกเขาจะมีสภาพจิตใจและอารมณ์ไม่มั่นคงตามที่ คุณหมออิริเอะใน บทสังหารหมู่ กล่าวไว้ซึ่งซาโตโกะอยู่ในช่วงระยะสุดท้ายของเลเวลสามก่อนเริ่มการรักษา
จะเกิดอาการความหวาดระแวงและเห็นภาพหลอนเริ่มปรากฏขึ้นรอบ ๆ อาการของ เลเวลสี่ เคยเกิดขึ้นเช่นเดียวในกรณีของเคอิจิในครึ่งหลังของบทปีศาจลักซ่อน
ระดับที่รุนแรงมากที่สุดและเป็นเลเวลสุดท้ายของโรคฮินามิซาวะผู้คนจะเริ่มได้ยินเสียงฝีเท้าของท่านโอยาชิโระและผู้ป่วยก็เริ่มใช้เล็บข่วนคอตัวเองจนตายในบางกรณีในทางจิตวิทยาสาเหตุที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการข่วนคอในคือเห็นภาพหลอนว่ามีหนอนจำนวนมากออกมาตามร่างกาย ยกตัวอย่างเช่น เรนะเห็นภาพหลอนว่าข้อมือและคอของเธอมีหนอนออกมาทำให้เธอเกิดอาการหวาดกลัวอย่างสุดขีด เป็นต้น
คดีการตายลึกลับต่อเนื่อง (The Series of Mysterious Deaths) ทุก ๆ ปีในเทศกาลลอยนุ่น นับจากปีโชวะที่ 54 (พ.ศ. 2522) จะมีการตายอย่างลึกลับคนนึง และ การหายสาบสูญคนนึง (เรียกอีกอย่างว่าปีศาจลักซ่อน) โดยทุกคนในหมู่บ้านเชื่อว่าเป็น "คำสาปของท่านโอยาชิโระ" โดยที่คนที่ตกเป็นเหยื่อส่วนใหญ่นั้นจะเป็นผู้ที่สนับสนุนโครงการสร้างเขื่อน ในสถานการณ์ส่วนใหญ่ตัวละครหลักไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังการฆาตกรรม อย่างไรก็ตามทั้งหมู่บ้านหรือบางคนในหมู่บ้านมักสงสัยครอบครัวตระกูลโซโนะซากิว่าคือคนที่ก่อเหตุนี้ขึ้น แต่แรงจูงใจเบื้องหลังการฆ่านั้นยังไม่ทราบแน่ชัด (ในบทสันนิบาตเทศกาลจะเฉลยว่าทาคาโนะและกลุ่มยามาอินุเป็นผู้อยู่เบื้องหลังและบอกสาเหตุของแรงจูงใจของการสร้างเหตุการณ์ทั้งหมด) โดยการตายและหายตัวปริศนานี้เริ่มจาก
หนึ่งปีหลังจากที่โครงการเขื่อนหยุดลงในคืนวันเทศกาลลอยนุ่น เหตุการณ์เกิดขึ้นกับพวกของคนงานก่อสร้างเขื่อน ตามหนังสือพิมพ์ฆาตกรที่เป็นคนงานก่อสร้างที่ถูกจับไปได้บอกว่าไม่ได้ตั้งใจฆ่า และได้ถูกค้นพบว่าผู้ควบคุมการก่อสร้างเขื่อนได้โจมตีคนงานที่กำลังมีอาการโรคฮินามิซาวะ ด้วยการใช้ขวานและพลั่วต่าง ๆ คนงานห้าคนพยายามที่จะปกป้องตัวเองด้วยการต่อสู้ย้อนกลับ คนงานที่ไม่ได้ตั้งใจจะฆ่าผู้จัดการนั้นกลัวที่จะถูกตราหน้าว่าเป็นฆาตกรและบางคนก็อยากกลับไปหาตำรวจ อย่างไรก็ตามผู้นำกลุ่ม หนึ่งในผู้ที่ฆ่าได้มีความคิดที่จะตัดร่างกายออกเป็นหกชิ้น หัว ลำตัว แขนขวา แขนซ้าย ขาขวา และขาซ้าย สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะผู้นำไม่ต้องการให้คนอื่นอีกห้าคนที่ฆ่าผู้จัดการรายงานต่อตำรวจ แต่ความพยายามของผู้นำไม่เป็นเนื่องจากคนงานที่ฆ่าคนหนึ่งไปโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาบาดแผลเขาได้รับในการต่อสู้ในคืนเดียวกันนั้นเองและเขาก็สารภาพผิดและถูกจำในเวลาต่อมา ส่วนที่เหลือของกลุ่มนั้นถูกตำรวจจับเช่นกัน แต่ผู้นำยังคงอยู่กับคนในหมู่บ้านและตำรวจก็ไม่พบแขนขวาของผู้ควบคุมการก่อสร้างเขื่อน หลังจากนั้นในบทสันนิบาตเทศกาลได้เฉลยว่า ทั้งแขนและผู้นำถูกพบโดย กลุ่มยามาอินุ ต่อมาผู้นำก็กลายเป็นตัวอย่างแรกของ ทาคาโนะ ในการวิจัยซินโดรมฮิมามิซาวะ
สำหรับผู้คนในฮินามิซาวะ เหตุการณ์นี้ถือเป็นส่วนหนึ่งของ "คำสาปของท่านโอยาชิโระ" และเป็นจุดเริ่มต้นของห่วงโซ่แห่งความตายที่ลึกลับ
หนึ่งปีหลังจากการฆาตกรรมหั่นศพ พ่อเลี้ยงและภรรยาตระกูล โฮโจ ผู้ให้การสนับสนุนการสร้างเขื่อน ได้ตกลงมาจากหน้าผาสูงและจมลงไปในแม่น้ำ ซึ่งเหตุการณ์นี้ได้เกิดขึ้นในช่วงที่พวกเขาต้องการที่จะไปพักผ่อนในช่วงเทศกาลลอยนุ่น เนื่องจากชาวบ้านที่เกลียดครอบครัวตระกูล โฮโจ รู้สึกอึดอัดใจที่จะให้เข้าร่วมงานเทศกาล ภายหลังได้พบศพของสามี แต่ไม่มีใครพบภรรยา และซาโตโกะลูกสาวของพวกเขาได้อยู่ในที่เกิดเหตุด้วย หลังจากนั้นได้เปิดเผยว่าซาโตโกะเองคือคนที่ผลักพ่อแม่ของเธอลงจากหน้าผาสาเหตุมาจากได้มีอาการฮินามิซาวะระยะสุดท้ายแล้ว
ในปีที่สามของ "คำสาปของท่านโอยาชิโระ" ในคืนของวันเทศกาลลอยนุ่น หัวหน้าเจ้าอาวาสของศาลเจ้า ฟุรุเดะ เสียชีวิตด้วยโรคร้ายที่ไม่ทราบสาเหตุ บางคนเชื่อว่าเป็นเพราะความเครียดจำนวนมากที่ทำให้เกิดอาการหัวใจวายในทันที ส่วนภรรยาของเขาได้จมน้ำตายใน แม่น้ำโอนิงะฟุจิ โดยเชื่อว่าเป็นคำสาปของท่านโอยาชิโระ ในพื้นที่ใกล้เคียงได้พบจดหมายลาตายและรองเท้าแตะของเธอ แต่ร่างกายของเธอก็ไม่พบ บางคนเชื่อว่าพวกเขาถูกสาปเพราะนักบวชค่อนข้างนิ่งเฉยในช่วงที่เกิดเหตุการณ์ประท้วงการสร้างเขื่อน และไม่ได้ส่งเสียงต่อต้านรัฐบาล แถม ครอบครัวตระกูลฟรุเดะ ได้สนิทกับ ครอบครัวตระกูลโฮโจ ผู้ให้การสนับสนุนการสร้างเขื่อน ในบทสันนิบาตเทศกาลเหตุการณ์ในปีที่สามถูกควบคุมโดย กลุ่มยามาอินุ ภายใต้คำสั่งของ ทาคาโนะ สาเหตุที่เกิดขึ้นเป็นเพราะได้คำการยืนยันจากแม่ของ ริกะ ในการถอนตัวลูกสาวของเธอออกจากการเป็นหนูทดลองเพื่อที่จะวิจัยโรคฮินามิซาวะ ส่วนหัวหน้านักบวชถูกวางยาพิษ
ในปีถัดไปในเทศกาลลอยนุ่น Hōjō Tamae ถูกตีจนตายด้วยไม้เบสบอล ที่กะโหลกศีรษะของเธอถูกตีอย่างรุนแรง ตำรวจสงสัยว่า ผู้ต้องสงสัยคือ โฮโจ ซาโตชิ เนื่องจาก Tamae จะทำร้ายเขาและซาโตโกะเป็นประจำ อย่างไรก็ตามสถานีตำรวจในจังหวัดใกล้เคียงรายงานว่าได้จับผู้ร้าย เป็นผู้เสพยาเสพติดที่ต้องการสร้างคำสาปขึ้นมาใหม่ แต่ในเวลาไม่นานผู้กระทำผิดได้ฆ่าตัวตายด้วยการสำลักช้อน หลังจากนั้น ซาโตชิได้หายสาบสูญไปในวันต่อมาในวันเกิดของซาโตโกะรายงานการสอบสวนแสดงให้เห็นว่าเขาถอนเงินออมทั้งหมดไปหมด มีรายงานว่ามีคนที่ดูเหมือนซาโตชิกำลังขึ้นรถไฟที่สถานีนาโกย่า โฮโจ เทปเป ซึ่งเป็นสามีของ Tamae เริ่มกลัวชีวิตของเขา เขาหนีไปโอกิโนะมิยะเพื่ออยู่กับผู้หญิงของเขา หลังจากนั้นก็ได้เปิดเผยว่าจริง ๆ แล้ว ซาโตชิ ฆ่าป้าของเขา ห้าวันหลังจากการฆาตกรรมเขาไปที่โอกิโนะมิยะเพื่อไปซื้อตุ๊กตาหมีตัวโตเพื่อเป็นของขวัญให้ ซาโตโกะ สำหรับวันเกิดของเธอและเขาก็เริ่มแสดงอาการของโรคฮินามิซาวะระยะสุดท้าย ซึ่งคุณหมออิริเอะ ได้ช่วยเขาโดยส่งเขาไปที่ห้องใต้ดินที่ คลินิกอิริเอะ เพื่อรับการรักษา
คำสาปปีที่ห้าก็เหมือนกับกรณีก่อน ๆ พบคนหนึ่งตายแล้วหายตัวไป ในปีนี้ โทมิทาเกะ จิโร่ ได้ข่วนคอของเขา และ ทาคาโนะ มิโยะ ได้หายสาบสูญ (เกิดขึ้นทุกบทยกเว้น บทสันนิบาตเทศกาล) โดยได้เปิดเผยว่า ทาคาโนะ ได้ให้ หน่วยยามาอินุ จับตัว โทมิทาเกะ และฉีดยาพิษที่ทำให้เกิดโรคฮินามิซาวะระยะสุดท้าย และนำศพปลอมที่ถูกเผาไปเพื่อให้ดูเหมือนว่า ทาคาโนะถูกเผาทั้งเป็น
ภัยพิบัติครั้งใหญ่ในฮินามิซาวะ (雛見沢大災害, Hinamizawa Daisaigai, The Great Hinamizawa Disaster) หรือ GHD คือโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่ที่มันจะเกิดขึ้นใน(เกือบ)ทุกบท ในความเชื่อของหมู่บ้านหากริกะตายหลังจาก 48 ชั่วโมง ทุกคนในหมู่บ้านจะเกิดอาการคลุ้มคลั่งและฆ่ากันตายแต่แท้จริงผู้ที่ฆ่าริกะคือ ทาคาโนะ (เฉลยในบทสังหารหมู่ และบอกสาเหตุที่ทำลงไปในบทสันนิบาตเทศกาล) หลังจากนั้นก็ได้ให้หน่วยยามาอินุ ลอบฆ่าทุกคนในหมู่บ้าน และได้สร้างข่าวปลอมว่าเกิดก๊าซภูเขาไฟปะทุ ซึ่งในทุกบท หนึ่งในสี่คนของพวกเพื่อนๆเคอิจิ (รวมถึงเขาด้วย) จะมีคนเดียวที่รอดจากหมู่บ้าน (ยกเว้นบทสังหารหมู่เท่านั้นที่ไม่มีใครรอด) โดยเนื้อเรื่องก็ได้สรุปอีกด้วยว่าความเชื่อของหมู่บ้านหากริกะทุกฆ่าตายทุกคนในหมู่บ้านจะเกิดอาการคลุ้มคลั่งนั้นเป็นเรื่องไม่เป็นความจริง โดยดูจากบทสืบคดีเนื่องจาก ริกะได้ฆ่าตัวตายด้วยมีดเพื่อหนีความทรมานจากชิอง และริกะได้ตายหลังจาก 48 ชั่วโมงแล้วแต่กลับไม่เกิดเหตุการณ์ที่กล่าวมาเลย
เฟรเดอริก้า เบิร์นคาสเทล (フレデリカ ベルンカステル, Frederica Bernkastel) เป็นตัวละครลับที่ปรากฏตัวเพียงครั้งเดียวในช่วงต้นของบทสังหารหมู่และบทสันนิบาตเทศกาลในตอนท้ายของบท ในตอนท้ายของบทสันนิบาตเทศกาลเธอได้เปลี่ยนแปลงชะตากรรมของทาคาโนะตอนที่เธอยังเด็กโดยการทำให้พ่อแม่ของเธอรอดจากอุบัติเหตุ เฟรเดอริก้าจะมีหน้าตาที่ค่อนข้างคล้าย ฟุรุเดะ ริกะ หลังจากเหตุการณ์ของเรื่องยามเมื่อเหล่าจักจั่นกรีดร้อง ในเกมนิยายภาพเรื่อง อุมิเนะโกะโนะนะกุโคะโระนิ ซึ่งเป็นผลงานชิ้นที่สองของบริษัท 07th expansion ได้มีตัวละครหนึ่งชื่อว่า เบิร์นคาสเทล ซึ่งเป็นแม่มด โดยเนื้อเรื่องจะไม่เฉลยว่าเธอคือ เฟรเดอริก้า เบิร์นคาสเทล หรือไม่ แต่ได้มี ทฤษฎีที่กล่าวว่า เฟรเดอริก้า นั้นถ้าหากอ่านในภษาญี่ปุ่นจะคล้ายคำว่า ฟุรุเดะ ริกะ ซึ่งตอนจบของ บทสังหารลูกเต๋า ริกะได้ตัดความที่ตัวเองเหมือนแม่มดออกไปเพราะเธอเอาแต่ฝืนชะตากรรมตลอดเพราะไม่อยากตาย เธออยากที่จะกลับเป็นเหมือนมนุษย์ทั่วๆไป ทำให้ เฟรเดอริก้า เบิร์นคาสเทล ได้ตัดชื่อคำว่า เฟรเดอริก้าออกไป และเหลือแต่คำว่า เบิร์นคาสเทล เท่านั้น
เมนูนำทาง
ยามเมื่อเหล่าจักจั่นกรีดร้องใกล้เคียง
แหล่งที่มา
WikiPedia: ยามเมื่อเหล่าจักจั่นกรีดร้อง