พระเจ้าดาไรอัสทรงเลือกที่ราบโล่งเพื่อให้ทัพของพระองค์ได้เปรียบ การประมาณการฝ่ายเปอร์เซียในปัจจุบันอยู่ที่ 52,000[8]-120,000 คน[9] รวมถึงรถศึกติดใบมีดและช้างศึก ในขณะที่ทัพของพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มีการประมาณการอยู่ที่ 47,000 คน[1] พระเจ้าอเล็กซานเดอร์แบ่งทัพออกเป็นสองฝั่ง โดยพระองค์นำทัพฝั่งขวา ส่วนแม่ทัพพาร์มีเนียนนำทัพฝั่งซ้าย ส่วนตรงกลางจัดเป็นรูปขบวนแฟแลงซ์ พระเจ้าอเล็กซานเดอร์นำทัพฝั่งขวาบุก ทำให้ฝ่ายเปอร์เซียต้องส่งทัพฝั่งซ้ายมาสกัด ส่งผลให้เกิดช่องว่างพอที่จะทำให้พระเจ้าอเล็กซานเดอร์ฝ่าเข้าไปเกือบถึงจุดที่พระเจ้าดาไรอัสประทับอยู่ พระเจ้าดาไรอัสส่งรถศึกติดใบมีดออกมาตอบโต้แต่ไม่ได้ผล การรบมาถึงจุดตัดสินเมื่อพระเจ้าอเล็กซานเดอร์สั่งรวมกำลังเจาะเข้าตรงกลางทัพเปอร์เซีย พระเจ้าดาไรอัสตัดสินพระทัยที่จะหนีก่อนทัพมาซิดอนจะบุกมาถึงพระองค์ ด้านพระเจ้าอเล็กซานเดอร์นำทัพกลับไปช่วยทัพของพาร์มีเนียนและขับไล่ทัพเปอร์เซียที่เหลืออยู่ออกไปได้[10]

หลังยุทธการครั้งนี้ พระเจ้าอเล็กซานเดอร์ทรงราชาภิเษกขึ้นเป็น "เจ้าแห่งเอเชีย" ด้านพระเจ้าดาไรอัสที่หลบหนีไปตั้งใจจะรวบรวมกำลังเพื่อสู้กับพระเจ้าอเล็กซานเดอร์อีกครั้ง แต่ถูกเบสซัส แม่ทัพคนหนึ่งของพระองค์ปลงพระชนม์เสียก่อน การสวรรคตของพระองค์นำไปสู่การล่มสลายของจักรวรรดิอะคีเมนิด[11]