แนวคิดและการวางแผน

ประวัติศาสตร์ของรถไฟยูโรสตาร์ย้อนกลับไปในปี ค.ศ. 1974 เมื่ออังกฤษและฝรั่งเศสมีแนวคิดร่วมกันที่จะสร้างอุโมงใต้ทะเลผ่านช่องแคบอังกฤษ ระหว่างเกาะบริเทน และประเทศฝรั่งเศส [2]แต่โครงการก็ถูกยกเลิกไป โครงการนี้ได้ถูกนำมาทบทวนอีกครั้งในปี ค.ศ. 1986 และเริ่มก่อสร้างอุโมงผ่านช่องแคบอังกฤษโดยบริษัทยูโรทัลแนล การก่อสร้างแล้วเสร็จในปี ค.ศ. 1993 และเปิดอย่างเป็นทางการในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1994

ระยะแรกของการให้บริการของรถไฟผ่านอุโมงค์ใต้ทะเลคือการขนรถยนต์ และรถบรรทุก ภายหลังมีการตัดสินใจว่าจะสร้างระบบรางเพื่อให้รถไฟโดยสารวิ่งผ่าน การรถไฟอังกฤษและการรถไฟฝรั่งเศสจึงได้ทำสัญญากับยูโรทัลแทล ในการใช้อุโมงค์สำหรับรถไฟโดยสาร

ปี ค.ศ. 1987 อังกฤษ ฝรั่งเศส และเบลเยี่ยม มีโครงการร่วมกันที่จะก่อสร้างระบบรถไฟความเร็วสูงระหว่างประเทศผ่านอุโมงค์ใต้ทะเล ฝรั่งเศสได้สร้างระบบรางสำหรับรถไฟความเร็วสูงใหม่ในชื่อ LGV Nord จากปารีสถึงอุโมงค์ช่องแคบอังกฤษฝั่งฝรั่งเศส และใช้เทคโนโลยีเดียวกันกับรถไฟ TGV ที่ฝรั่งเศสเองมีอยู่ก่อนแล้ว และสั่งซื้อขบวนรถไฟเพิ่มอีก 30 ขบวนจากบริษัทอัลสธอม

วันที่ 20 มิถุนายน ค.ศ. 1993 รถไฟยูโรสตาร์ขบวนแรกได้วิ่งจากปารีส ผ่านอุโมงค์ช่องแคบอังกฤษสู่ประเทศอังกฤษ มีปัญหาเกิดขึ้นหลายอย่างกับขบวนรถใหม่นี้บนรางฝั่งอังกฤษ แต่ปัญหาก็ถูกแก้อย่างรวดเร็ว

การเปิดให้บริการ

14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1994 ให้บริการระหว่างสถานีนานาชาติวอเทอร์ลู ในลอนดอน สถานีปารีส นอร์ท ในปารีส และสถานีบรัสเซลส์ เซาท์ ในบรัสเซลส์ ทำความเร็วเฉลี่ย 171.5 กม./ชม. ระหว่างปารีส และลอนดอน

8 มกราคม ค.ศ. 1996 ยูโรสตาร์เปิดสถานีแห่งที่สองในอังกฤษ คือสถานีนานาชาติแอสฟอร์ด ปลายปี ค.ศ. 1997 การเดินทางระหว่างลอนดอนและบรัสเซลส์เร็วมากขึ้นเมื่อเบลเยี่ยมเปิดใช้ระบบราง HSL 1 วันที่ 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 2007 ยูโรสตาร์ได้ย้ายสถานีหลักจากสถานีวอเทอร์ลู มาที่สถานีนานาชาติเซนต์แพงครัส