การขยายเส้นทางและสถานี

ในช่วงปี ค.ศ. 2000-2010 ได้มีการทยอยเปิดใช้งานสถานีดังต่อไปนี้[6]

• สถานีรถไฟเซ็นทรัลกัวลาลัมเปอร์ เปิดให้บริการวันที่ 16 เมษายน ค.ศ. 2001 โดยเปิดใช้งานในฐานะสถานีรถไฟระหว่างเมืองและสถานีรถไฟชานเมืองหลัก แทนที่สถานีรถไฟกัวลาลัมเปอร์
• สถานีมิดเวลเลย์ เปิดให้บริการวันที่ 23 สิงหาคม ค.ศ. 2004 ตั้งอยู่บริเวณย่านการค้าเมกะมอลล์ และย่านพาณิชยกรรมอื่น ๆ
• สถานีเกอปงเซ็นทรัล เปิดให้บริการวันที่ 1 กรกฎาคม ค.ศ. 2006 ตั้งอยู่บริเวณถนนวงแหวนกลางสาย 2
• สถานีเซอเรนดาห์, สถานีบาตัง และสถานีราซา เปิดให้บริการวันที่ 21 เมษายน ค.ศ. 2007 ส่วนหนึ่งของสายย่อยราวัง-ราซา
• สถานีกัวลากูบูบาห์รู เปิดให้บริการวันที่ 5 มกราคม ค.ศ. 2008 ส่วนต่อขยายของสายย่อยราวัง-ราซา
• สายย่อยเปิดเดินรถถึงสถานีตันจงมาลิม ในวันที่ 1 มิถุนายน ค.ศ. 2009 พร้อมเปลี่ยนชื่อสายจาก สายย่อยราวัง-ราซา เป็น สายย่อยราวัง-ตันจงมาลิม
• สายพอร์ตกลัง เปิดเดินรถส่วนต่อขยายไปยังสถานีบาตูเคฟส์ ในวันที่ 29 กรกฎาคม ค.ศ. 2010 พร้อมกับสถานีใหม่อีก 4 สถานี
• สายเซอเริมบัน เปิดเดินรถส่วนต่อขยายไปยังสถานีซูไงกาดุ๊ต ในปี ค.ศ. 2012 และสถานีเริมบอในปี ค.ศ. 2013 พร้อมกับสถานีใหม่อีก 3 สถานี

ส่วนต่อขยายเส้นทางเดิม

• เคทีเอ็ม มีแผนจะขยายเส้นทางรถไฟชานเมืองไปยังปาเลาเซอบัง, มะละกา และเกมัส ระยะทางส่วนต่อขยายรวม 85 กิโลเมตร (53 ไมล์)[7]
• ส่วนต่อขยายจากสถานีซูบังจายาไปยังสถานีซูบังสกายปาร์ก (กำลังก่อสร้าง) มีสถานีทั้งหมด 3 สถานี ได้แก่ เกลินมาเรีย, ศรีซูบัง และซูบังสกายปาร์ก[8][9]