รหัสสากลประจำอุปกรณ์เคลื่อนที่ หรือไอมี (อังกฤษ: International Mobile Equipment Identity; IMEI, /aɪˈmiː/)[1] หรือที่นิยมอ่านว่า อีมี เป็นเลขประจำตัว 15 หลัก สำหรับใช้กำกับอุปกรณ์เคลื่อนที่ อาทิ โทรศัพท์เคลื่อนที่ มักกำหนดตายตัวสำหรับโทรศัพท์เคลื่อนที่ชนิดทรีจีพีพี และไอเดน[2][3] โดยพิมพ์ไว้ที่ฉลากกำกับตัวเครื่องด้านหลังแบตเตอรี่ หรืออาจจะดูผ่านทางหน้าจอโดยกด *#06# เลขไอมีสามารถใช้หยุดยั้งไม่ให้เครื่องโทรศัพท์ทำงานหากถูกลักขโมย ไม่ว่าจะเปลี่ยนซิมการ์ดหรือไม่ก็ตาม โดยเจ้าของโทรศัพท์ที่หายมีหน้าที่แจ้งต่อผู้ให้บริการเครือข่ายดำเนินการอายัด อย่างไรก็ตามในปัจจุบัน เลขมาตรฐานสากลประจำอุปกรณ์เคลื่อนที่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ด้วยเทคนิคเฉพาะ แม้ว่าจะเป็นการกระทำผิดกฎหมายในบางประเทศ เช่น สหราชอาณาจักร ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการโปรแกรมซ้ำโทรศัพท์เคลื่อนที่ พ.ศ. 2545[4][5] ด้วยเหตุนี้ ปัจจุบันจึงนิยมใช้การยกเลิกซิมการ์ดเดิมและออกซิมการ์ดใหม่สำหรับนำไปใส่ลงในอุปกรณ์ทดแทนซึ่งไม่ยุ่งยากและได้ผลดีกว่า[6]เลขไอมีไม่ใช้ในการกำหนดเลขหมายโทรศัพท์หรือระบุตัวผู้ใช้บริการ ซึ่งเป็นหน้าที่ของรหัสสากลประจำผู้ใช้บริการอุปกรณ์เคลื่อนที่