บริเวณชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก มีลักษณะเป็นแอ่งต่ำของรัฐ เป็นที่ราบชายฝั่ง ประกอบไปด้วยตะกอนต่างๆ ที่มีการผสมกันระหว่างดินและทราย เป็นทางยาว พื้นที่นี้เหมะแก่การเพาะปลูกและทำการเกษตรกรรมต่าง ๆ ถึงแม้ว่าบางส่วนอาจจะมีลักษณะเป็นหนองน้ำ บริเวณนี้ยังมีบึงน้ำเค็มและปากแม่น้ำที่เหมาะแก่การสร้างท่าเรือที่เมือง ยอร์ชทาวน์และชาร์ลตันทางตะวันตกของที่ราบชายฝั่งเป็นบริเวณที่เรียกว่า แซนด์ฮิลล์ บริเวณนี้เป็นส่วนที่เหลือของ ชายฝั่งในอดีตที่เป็นภูเขาทรายเมื่อตอนแผ่นดินได้จมลงไปหรือระดับน้ำในมหาสมุทรสูงขึ้น

บริเวณที่อยู่ตีนเขาซึ่งเป็นส่วนที่เหลือมาจากการกัดกร่อนของภูเขา มันเต็มไปด้วยเนินเขา และก้อนหิน ทำให้มีพื้นที่เพียงเล็กน้อยเท่านั่นที่เหมาะสมแก่การเพาะปลูก ปัจจุบันนี้จึงได้มีการปลูกป่าแทน ทางส่วนตะวันออกเฉียงใต้ของตีนเขาเป็นส่วนที่เรียกว่า Fall line ซึ่งเป็นจุดบรรจบของตีนเขาและพื้นที่ราบ และณ บริเวณนี้ ยังเป็นจุดที่แม่น้ำได้ไหลไปยังบริเวณพื้นที่ราบ ทำให้บริเวณนี้เป็นบริเวณที่มีการนำพลังงานน้ำมาใช้เพื่อเป็นการผลิตพลังงานไฟฟ้าให้กับเมืองต่างๆ เช่นเมืองหลวงของรัฐ โคลัมเบีย

บริเวณส่วนเหนือของรัฐ เป็นจุดที่สูงที่สุดของรัฐ ประกอบด้วยสันเขาของภูเขา Blue Ridge ซึ่งมีบางส่วนอยู่ใน รัฐนอร์ทแคโรไลนา และ รัฐจอร์เจีย ภูเขานี้เป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขาแอลปาเชียน ซึ่งจุดสูงสุดของรัฐ มีความสูง 1085 เมตร และในบริเวณนี้ได้มีแม่น้ำ แชททูกา ซึ่งเป็นเขตแดนธรรมชาติระหว่างรัฐเซาท์แคโรไลนากับ นอร์ทแคโรไลนา และ จอร์เจียรัฐเซาท์แคโรไลนา เป็นรัฐที่ได้รับผลกระทบจากแผ่นดินไหวบ่อยครั้ง ซึ่งเกิดขึ้นบ่อยสุดบริเวณ ตะวันออกเฉียงใต้ของรัฐ เขต ชาร์ลตัน แผ่นดินไหวครั้งใหญ่สุดเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 1 กันยายน 1886 ที่เมืองชาร์ลตัน มีขนาดประมาณ 7.2 มีผู้เสียชีวิตทั้งหมด 60 คน และสิ่งปลูกสร้างส่วนใหญ่ของเมืองถูกทำลาย