ราชวงศ์แพลนแทเจอนิต[1] หรือ
แพลนแทจินิต[2] (
อังกฤษ: House of Plantagenet) เป็น
ราชวงศ์ที่กำเนิดขึ้นในดินแดน
อ็องฌู (Anju) ของ
ประเทศฝรั่งเศส และได้ครองราชบัลลังก์อังกฤษตั้งแต่ ค.ศ. 1154 ด้วยการขึ้นเสวยราชย์ของ
เฮนรีที่ 2 เมื่อสิ้น
ยุคแอนะคี ไปจนถึง ค.ศ. 1485 เมื่อ
ริชาร์ดที่ 3 สิ้นพระชนม์ในสงคราม
ราชอาณาจักรอังกฤษเปลี่ยนแปลงสภาพไปมากภายใต้ราชวงศ์นี้ โดยกษัตริย์ราชวงศ์นี้มักถูกบีบให้ยอมประนีประนอมทางการเมือง เช่น ในกรณี
มหากฎบัตรซึ่งยอมให้จำกัดพระราชอำนาจแลกกับการสนับสนุนทางการคลังและทางทหาร ทำให้กษัตริย์สิ้นพระราชอำนาจเด็ดขาด แต่ยังคงมีพระราชอำนาจในการตัดสินคดี ในการได้รับบรรณาการ และในการทำสงคราม และยังคงมีพระราชกิจต่อแผ่นดินตามที่กำหนดไว้ โดยมีกระบวนการยุติธรรมที่ซับซ้อนคอยกำกับพระองค์อยู่ นอกจากนี้ ความขัดแย้งของราชวงศ์นี้กับชาวฝรั่งเศส สกอต เวลช์ และไอริช กับทั้งการกำหนดให้
ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลัก ก็ทำให้เอกลักษณ์ของบ้านเมืองเด่นชัดขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 15 ราชวงศ์นี้พ่าย
สงครามร้อยปี และถูกรุมเร้าด้วยปัญหานานัปการในทางสังคม การเมือง และเศรษฐกิจ ประชาชนลุกฮือขึ้นทุกหย่อมหญ้าเนื่องเพราะถูกพรากเสรีภาพหลายอย่าง ทั้งขุนนางก็ยังผสมโรงด้วยการระดมกำลังเข้ารบรากันในความขัดแย้งส่วนตัวและในการออกหน้าต่อต้าน
เฮนรีที่ 6การชิงอำนาจกันในสายย่อยของราชวงศ์นี้ คือ
สายยอร์กกับ
สายแลงแคสเตอร์ นำไปสู่
สงครามดอกกุหลาบซึ่งรบพุ่งกันนานหลายสิบปีด้วยปัญหาการสืบทอดราชบัลลังก์ ซึ่งรุนแรงถึงขึดสุดใน
ยุทธการที่ทุ่งบอสเวิร์ทเมื่อ ค.ศ. 1485 และเมื่อริชาร์ดที่ 3 สิ้นพระชนม์ในสมรภูมิ ก็ทำให้การครองอำนาจและ
ยุคสมัยของราชวงศ์นี้ยุติลง และเปิดทางให้
เฮนรีที่ 7 ผู้สืบเชื้อสายจากแลงแคสเตอร์ ได้ขึ้นเป็นกษัตริย์อังกฤษ ห้าเดือนให้หลัง เฮนรีที่ 7 เสกสมรสกับ
เอลิซาเบธแห่งยอร์ก เป็นอันจบสงครามดอกกุหลาบและสถาปนา
ราชวงศ์ทิวเดอร์ซึ่งมุ่งรวมพระราชอำนาจเข้าศูนย์กลาง ทำให้สามารถเลี่ยงปัญหาที่กัดกินกษัตริย์พระองค์สุดท้ายแห่งแพลนแทเจอนิตได้สำเร็จ และอำนวยให้เกิด
สมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาอังกฤษ จุดเริ่ม
ประเทศบริเตนต้นยุคปัจจุบัน