ต้นกำเนิด ของ ราชวงศ์แพลนแทเจเนต

ภาพวาดในคริสตศตวรรษที่ 13 ของพระเจ้าเฮนรีที่ 2 กับพระโอรสธิดาตามกฎหมาย คือ วิลเลียม, เฮนรี, ริชาร์ด, มาทิลดา, เจฟฟรีย์, เอลินอร์, โจน และจอห์น

เคานต์แห่งอ็องฌูคนหลังๆ ซึ่งรวมถึงชาวแพลนทาเจเนต สืบเชื้อสายมาจากจูฟเฟรย์ที่ 2 เคานต์แห่งแกติเนส์กับภรรยา แอร์เมนการ์ดแห่งอ็องฌู ในปี ค.ศ. 1060 สองสามีภรรยาได้สืบทอดตำแหน่งต่อจากตระกูลอ็องฌูแว็งผ่านทางการเป็นเครือญาติร่วมบรรพบุรุษเดียวกัน คือ สืบเชื้อสายมาจากขุนนางที่ชื่อ อินเกลเกอร์ ที่ได้รับการบันทึกในบันทึกทางประวัติศาสตร์ที่ลงวันที่ไว้ว่ามาจากปี ค.ศ. 870[1]

ในช่วงคริสตศตวรรษที่ 10 และ 11 เกิดการแย่งชิงอำนาจขึ้นระหว่างผู้ปกครองในฝรั่งเศสเหนือกับฝรั่งเศสตะวันตก ประกอบด้วยผู้ปกครองของอ็องฌู, นอร์ม็องดี, บริตทานี, ปัวตู, บลัวส์, เมน และกษัตริย์ฝรั่งเศส ในต้นคริสตศตวรรษที่ 12 จูฟเฟรย์แห่งอ็องฌูแต่งงานกับจักรพรรดินีมาทิลดา พระโอรสธิดาตามกฎหมายเพียงคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ของพระเจ้าเฮนรีที่ 1 และทายาทในบัลลังก์อังกฤษ การแต่งงานครั้งนี้ทำให้บุตรชายของจูฟเฟรย์ พระเจ้าเฮนรีที่ 2 ได้สืบทอดต่อบัลลังก์อังกฤษกับตำแหน่งของนอร์ม็องดีและอ็องฌู อันเป็นเครื่องหมายของการเริ่มต้นของราชวงศ์อ็องฌูแว็งและแพลนทาเจเนต[2]

การแต่งงานดังกล่าวเป็นความพยายามครั้งที่สามของบิดาของจูฟเฟรย์ ฟุลค์ที่ 5 เคานต์แห่งอ็องฌู ในการสร้างสัมพันธไมตรีทางการเมืองกับนอร์ม็องดี ครั้งแรกเขาจับบุตรสาว อลิซ สมรสกับวิลเลียม อาเดลิน ทายาทของพระเจ้าเฮนรีที่ 1 หลังวิลเลียมจมน้ำสิ้นพระชนม์ในการอับปางของเรือขาว ฟุลค์จับบุตรสาวอีกคน ซีบิลลา แต่งงานกับวิลเลียม คลิโต บุตรชายของพระเชษฐาของพระเจ้าเฮนรีที่ 1 โรเบิร์ต เคอร์โธส พระเจ้าเฮนรีที่ 1 ทำให้การแต่งงานดังกล่าวเป็นโมฆะเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้การอ้างสิทธิ์ในนอร์ม็องดีที่เป็นปรปักษ์ต่อพระองค์ของวิลเลียม คลิโตแข็งแกร่งมากขึ้น สุดท้ายฟุลค์ก็บรรลุเป้าหมายด้วยการแต่งงานของจูฟเฟรย์กับมาทิลดา ฟุลค์จึงส่งต่อตำแหน่งให้จูฟเฟรย์แล้วไปเป็นกษัตริย์แห่งเยรูซาเล็ม[3]