บทนำ ของ ราชสันตติวงศ์ในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย

สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียมีพระราชนัดดาทั้งสิ้น 42 พระองค์ (เป็นชายจำนวน 20 พระองค์ และเป็นหญิงจำนวน 22 พระองค์) จากพระราชโอรสและธิดาแปดพระองค์ โดยจำนวนสองพระองค์ (พระโอรสพระองค์เล็กในเจ้าชายอัลเฟรด ดยุกแห่งซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา และในเจ้าหญิงเฮเลนา) สิ้นพระชนม์ในขณะอยู่ในพระครรภ์ ส่วนอีกสองพระองค์ (เจ้าชายจอห์นแห่งเวลส์ และ เจ้าชายฮาราลด์แห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์-ซอนเดอร์บูร์ก-ออกัสเต็นบูร์ก) สิ้นพระชนม์ตั้งแต่เมื่อแรกประสูติ ทั้งนี้พระราชนัดดาพระองค์แรกคือ สมเด็จพระจักรพรรดิวิลเฮล์มที่ 2 แห่งเยอรมนี (พระราชสมภพเมื่อวันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2402) พระโอรสพระองค์แรกในเจ้าหญิงวิกตอเรีย พระราชกุมารี พระราชธิดาพระองค์ใหญ่ในพระราชินีนาถวิกตอเรีย ส่วนพระราชนัดดาพระองค์สุดท้ายคือ เจ้าชายมอริสแห่งบัทเทนแบร์ก (ประสูติเมื่อวันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2434) พระโอรสพระองค์เล็กในเจ้าหญิงเบียทริซ พระราชธิดาพระองค์เล็กและสิ้นพระชนม์ชีพเป็นพระองค์สุดท้ายในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย พระราชนัดดาที่สิ้นพระชนม์เป็นพระองค์สุดท้ายคือ เจ้าหญิงอลิซ เคานเตสแห่งแอธโลน (พระอิสริยยศเดิมคือ เจ้าหญิงอลิซแห่งอัลบานี ประสูติเมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2426 พระธิดาในเจ้าชายเลโอโพลด์ ดยุกแห่งอัลบานี) ซึ่งสิ้นพระชนม์ด้วยโรคชรา (97 พรรษา) ในวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2524 เป็นเวลาเกือบแปดสิบปีหลังจากการเสด็จสวรรคตของสมเด็จพระอัยยิกา

ในบรรดาพระราชนัดดาทั้งหมดของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียและเจ้าชายอัลเบิร์ต มีพระราชนัดดาจำนวนสองคู่ที่อภิเษกสมรสกันเองคือ การอภิเษกสมรสในปี พ.ศ. 2431 ระหว่างเจ้าชายไฮน์ริชแห่งปรัสเซีย พระโอรสในเจ้าหญิงวิกตอเรีย พระราชกุมารีและพระจักรพรรดินีแห่งเยอรมนี กับ เจ้าหญิงไอรีนแห่งเฮสส์และไรน์ พระธิดาในเจ้าหญิงอลิซ และอีกครั้งเป็นการอภิเษกสมรสในปี ในปี พ.ศ. 2437 ระหว่างเจ้าชายแอร์นส์ ลุดวิก แกรนด์ดยุกแห่งเฮสส์และไรน์ พระโอรสในเจ้าหญิงอลิซ กับ เจ้าหญิงวิกตอเรีย เมลิตาแห่งเอดินบะระ พระธิดาในเจ้าชายอัลเฟรด ดยุกแห่งเอดินบะระ (และดยุกแห่งซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา) พระอนุชาในเจ้าหญิงอลิซ แต่สิ้นสุดด้วยหย่าร้างกันในปี พ.ศ. 2444

พระราชโอรสและพระราชธิดาในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย

เจ้าชายอัลเบิร์ต (สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2404) ทรงพระชนม์ชีพจนได้เห็นพระธิดาพระองค์เดียว (เจ้าหญิงวิกตอเรีย พระราชกุมารี) จากบรรดาพระธิดาทั้งหมดอภิเษกสมรสในปี พ.ศ. 2401 และพระนัดดาสองพระองค์ประสูติ (เจ้าชายวิลเฮล์ม ในปี พ.ศ. 2402 และเจ้าหญิงชาร์ล็อต พระขนิษฐาในปี พ.ศ. 2403) ในขณะที่สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียมีพระชนม์ชีพยืนยาวจนได้เห็นการประสูติไม่เพียงแค่พระราชนัดดาทั้งหมด แต่ยังรวมถึงพระราชปนัดดาส่วนใหญ่จากทั้งหมด 88 พระองค์ด้วย (จำนวนสามใน 56 พระองค์สิ้นพระชนม์เมื่อแรกประสูติ และหนึ่งในพระราชปนัดดาจำนวน 29 พระองค์เป็นลูกนอกสมรส)

เจ้าหญิงวิกตอเรีย พระราชกุมารี พระราชธิดาพระองค์ใหญ่ในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย ไม่เพียงเป็นพระชนนีในพระราชนัดดาพระองค์แรกของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียคือ สมเด็จพระจักรพรรดิวิลเฮล์มที่ 2 แห่งเยอรมนี เท่านั้น แต่ยังเป็นพระอัยยิกา (ยาย) ในพระราชปนัดดาพระองค์แรกด้วยคือ เจ้าหญิงฟีโอดอราแห่งซัคเซิน-ไมนิงเงิน (19 พฤษภาคม พ.ศ. 2422 - 26 สิงหาคม พ.ศ. 2488) พระธิดาองค์เดียวในเจ้าหญิงชาร์ล็อตแห่งปรัสเซีย (พระราชนัดดา (หญิง) พระองค์แรกในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย) และในพระราชปนัดดาหญิงพระองค์สุดท้ายที่สิ้นพระชนม์คือ เลดี้ แคทเธอรีน แบรนด์แรม (พระอิสริยยศเดิมคือ เจ้าหญิงแคทเธอรีนแห่งกรีซและเดนมาร์ก; 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2456 - 2 ตุลาคม พ.ศ. 2550) พระธิดาพระองค์สุดท้ายในเจ้าหญิงโซฟีแห่งปรัสเซีย (ต่อมาคือ สมเด็จพระราชินีแห่งกรีซ) พระขนิษฐาในเจ้าหญิงชาร์ล็อต หลังจากการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ในปี พ.ศ. 2550 ขณะมีพระชันษา 94 ปี พระราชปนัดดาในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียซึ่งยังทรงพระชนม์เป็นพระองค์สุดท้ายคือ เคานต์ คาร์ล โยฮัน เบอร์นาด็อตแห่งวิสบอร์ก (พระอิสริยยศเดิมคือ เจ้าชายคาร์ล โยฮันแห่งสวีเดน ดยุกแห่งดาลาร์นา; 31 ตุลาคม พ.ศ. 2459 - 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2555) ซึ่งเป็นพระโอรสพระองค์สุดท้ายในเจ้าหญิงมาร์กาเร็ตแห่งคอนน็อต พระธิดาในเจ้าชายอาร์เธอร์ ดยุกแห่งคอนน็อต พระราชโอรสพระองค์ที่สามในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย ทั้งนี้เมื่อพระองค์สิ้นพระชนม์ขณะมีพระชันษา 95 ปี สายพระโลหิตรุ่นพระราชปนัดดาในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย ซึ่งเริ่มต้นในปี พ.ศ. 2422 (ปีประสูติของเจ้าหญิงฟีโอดอราแห่งซัคเซิน-ไมนิงเงิน) จึงได้สิ้นสุดลงตามไปด้วย

ก่อนการเสด็จสวรรคตของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียในปี พ.ศ. 2444 มีพระราชโอรสและธิดาจำนวนสามพระองค์ได้สิ้นพระชนม์ไปแล้ว (เจ้าหญิงอลิซ ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2421, เจ้าชายเลโอโพลด์ ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2427 และเจ้าชายอัลเฟรด ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2443) และตามมาด้วยการสิ้นพระชนม์ของเจ้าหญิงวิกตอเรีย พระราชกุมารี ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2444 นอกจากการสิ้นพระชนม์ขณะยังทรงพระเยาว์ของพระราชนัดดาจำนวนสี่พระองค์ สมเด็จพะราชินีนาถวิกตอเรียดำรงพระชนม์ยืนยาวกว่าพระราชนัดดาหลายพระองค์ ได้แก่

  1. เจ้าชายซิกิสมุนด์แห่งปรัสเซีย สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2409 ด้วยโรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบ
  2. เจ้าชายฟรีดริช วิลเฮล์มแห่งเฮสส์และไรน์ ประชวรด้วยโรคฮีโมฟิเลีย สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2410 หลังจากทรงพลัดตกจากพระบัญชรห้องบรรทมของเจ้าหญิงอลิซ พระราชมารดา โดยทรงมีอาการตกพระโลหิตในสมองเป็นเวลาหลายชั่วโมง
  3. เจ้าหญิงมารีแห่งเฮสส์และไรน์ สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2421 จากการระบาดของโรคตีบ
  4. เจ้าชายวาลเดมาร์แห่งปรัสเซีย สิ่นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2422 จากการระบาดของโรคคอตีบเช่นกัน
  5. เจ้าชายอ้ลเบิร์ต วิกเตอร์ ดยุกแห่งคลาเรนซ์และเอวอนเดล สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2435 ด้วยโรคไข้หวัดใหญ่
  6. เจ้าชายอัลเฟรด รัชทายาทแห่งซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา สิ้นพระชนม์ในปี พ.ศ. 2442 จากการบาดเจ็บโดยการกระทำอัตวินิบาตกรรมด้วยพระแสงปืน
  7. เจ้าชายคริสเตียน วิกเตอร์แห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์ สิ้นพระชนม์ด้วยโรคมาลาเรียในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2443 ขณะรบในสงครามบัวร์ ประเทศแอฟริกาใต้

ใกล้เคียง