ศรีปรมหังสารามกฤษณะ (Sri Ramakrishna Paramahansa;  Ramkṛiṣṇo Pôromôhongśo (วิธีใช้·ข้อมูล) ; 18 กุมภาพันธ์ 1836 – 16 สิงหาคม 1886,[1] หรือนามเมื่อเกิด คทาธาร จัตโตปธยายะ (Gadadhar Chattopadhyaya)[2] เป็นฤาษี, สันตะ และผู้นำทางศาสนาในศาสนาฮินดูในเบงกอลศตวรรษที่ 19[3] ศรีรามกฤษณะมีประสบการณ์ความอิ่มเอิบทางจิตวิญญาณตั้งแต่ยังเยาว์และได้รับอิทธิพลจากขนบทางศาสนามากมาย รวมทั้งความเคารพต่อองค์เทวีพระแม่กาลี, ตันตระ, ภักติ และ อทไวตะเวทันต์[4]เมื่อครั้นเป็นนักบวชที่ทักษิเณศวรกาลีมนเทียร นิสัยธรรมชาติและความปิติทางความเชื่อได้ทำให้ท่านมีความเข้าใจในสิ่งต่าง ๆ อย่างกว้างขวาง, นำพาท่านไปพบกับอาจารย์ทางจิตวิญญาณและผู้นำทางสังคมมากมาย ท่านได้ถ่ายทอดความรู้ต่าง ๆ ให้กับสาวก ที่ซึ่งต่อมาได้ตั้งเป็นคณะรามกฤษณะ[5] ท่านค่อย ๆ ได้รับความเคารพบูชาอย่างมากจากชนชั้นนำของเบงกอลและในกลุ่มคนวงการศาสนา ที่ซึ่งนำไปสู่การก่อตั้งรามกฤษณะมาถ และ มิชชั่นรามกฤษณะ โดยผู้นำสาวกของท่าน สวามี วิเวกานันท์[6]