ราหับ (อังกฤษ: Rahab, /ˈreɪhæb/;[1] ฮีบรู: רָחָב‎, ใหม่: Raẖav, ไทบีเรียน: Rāḥāḇ, "กว้าง", "ใหญ่", อาหรับ: رحاب, พื้นที่กว้างใหญ่ของแผ่นดิน) ปรากฏในหนังสือโยชูวา เป็นหญิงต่างชาติ (หมายถึงไม่ใช่ชาวยิว) ผู้อาศัยในเมืองเยรีโคในแผ่นดินแห่งพระสัญญาและช่วยเหลือชาวอิสราเอลโดยการซ่อนตัวชายสองคนที่โยชูวาส่งมาสอดแนมในเมืองเยรีโคก่อนเข้าโจมตี[2] ในพันธสัญญาใหม่ ราหับได้รับการยกย่องทั้งในฐานะแบบอย่างของนักบุญผู้ใช้ชีวิตด้วยความเชื่อ[3] และในฐานะผู้ "ถูกชำระให้ชอบธรรม" จากการประพฤติของเธอ[4] จากงานวิจัยคัมภีร์ไบเบิลบ่งชี้ว่าผู้เขียนหนังสือโยชูวาตั้งใจเขียนว่าราหับไม่ได้มีส่วนร่วมในการพิชิตเมืองโยรีโคจริง ๆ เธอเพียงช่วยเหลือตัวเองและครอบครัวให้พ้นจากความตายในการสังหารหมู่โดยกองกำลังของชาวอิสราเอล[5][6]ฉบับพระเจ้าเจมส์สะกดชื่อของราหับว่า Rachab ตามการสะกดในภาษากรีก แตกต่างจากการสะกดชื่อราหับในจดหมายของนักบุญยากอบและจดหมายถึงชาวฮีบรู คัมภีร์ไบเบิลฉบับแปลภาษาอังกฤษในยุคปัจจุบันส่วนใหญ่สะกดชื่อว่า Rahab[7]