ริงกิตมาเลเซีย (
มลายู: Ringgit Malaysia;
รหัส: MYR) หรือบางครั้งเรียกว่า
ดอลลาร์มาเลเซีย เป็น
สกุลเงินตราของ
ประเทศมาเลเซีย ซึ่งแบ่งเป็น 100
เซ็น คำว่า ringgit ใน
ภาษามลายูแปลว่า "เป็นหยัก ๆ" และใช้อ้างถึงขอบหยัก ๆ ของ เหรียญเงินของ
ประเทศสเปนที่ใช้แพร่หลายในพื้นที่ในปี
พ.ศ. 2380 รูปีได้กลายเป็นเงินตราราชการชนิดเดียวใน
อาณานิคมช่องแคบ (Straits Settlements) แต่ในปี
พ.ศ. 2410 เหรียญเงินได้เป็นเงินตราที่ถูกต้องตามกฎหมายอีกครั้ง ในปี
พ.ศ. 2446 ได้มีการนำดอลลาร์ช่องแคบ (Straits dollar) ออกมาใช้โดย Board of Commissioners of Currency โดยที่ตั้งราคาไว้ที่ 2
ชิลลิง และ 4
เพนซ์ และได้มีการห้ามไม่ให้ธนาคารเอกชนออกธนบัตรเอง ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ได้เกิดความไม่ต่อเนื่องของเงินตรา 2 ครั้ง คือ การยึดครองของ
ประเทศญี่ปุ่น (
พ.ศ. 2485-
2487) และการลดค่าเงินของ
ปอนด์สเตอร์ลิงในปี
พ.ศ. 2510 เป็นเหตุให้ธนบัตรของ Board of Commissioners of Currency of Malaya and British Borneo ลดค่าไป 15% ในขณะที่ดอลลาร์ของ Bank Negara Malaysia และ Commissioners of Currency ของสิงคโปร์และบรูไนไม่มีการลดค่าชื่อภาษามลายู คือ ริงกิต และ เซ็น ได้กลายเป็นชื่ออย่างเป็นทางการใน
สิงหาคม พ.ศ. 2518 ก่อนหน้านี้ เงินตราได้เรียกเป็น ดอลลาร์ และ
เซนต์ ในภาษาอังกฤษ และ ริงกิต และ เซ็น ในภาษามลายู อย่างไรก็ดี การใช้สัญลักษณ์ดอลลาร์ "$" (หรือ "M$") ไม่ได้ถูกเปลี่ยนแปลงเป็น "RM" (Ringgit Malaysia) จนถึงช่วง
พ.ศ. 2533ตั้งแต่
วิกฤตทางการเงินในเอเซียเมื่อปี
พ.ศ. 2540 ได้มีการตรึงอัตราแลกเปลี่ยนของริงกิตกับ
ดอลลาร์สหรัฐไว้ที่ RM3.80 ต่อ 1 ดอลลาร์สหรัฐ