จากข้อมูลของสำนักงานสถิติแห่งชาติของมาเลเซียเมื่อ พ.ศ. 2548 ระบุว่า ตั้งแต่ พ.ศ. 2516 ถึง 2548 ชาวมาเลเซียประกอบอาหารเพื่อรับประทานในบ้านลดลงจากร้อยละ 33.7 เหลือเพียงร้อยละ 20.4 อันเนื่องจากเศรษฐกิจที่เติบโต ผู้คนจึงรับประทานอาหารนอกบ้านนับตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1970 ประกอบกับร้านอาหารไทยเริ่มแพร่หลายในต่างประเทศ

ร้านอาหารต้มยำร้านแรก ๆ ของกัวลาลัมเปอร์เปิดกิจการในคริสต์ทศวรรษ 1970 โดยคุณหมัด[2] ซึ่งเป็นชาวมุสลิมเชื้อสายไทย จากอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา เมื่อร้านอาหารของนายหมัดประสบความสำเร็จจึงได้ชักชวนพี่น้องและญาติมาทำงานด้วย รวมถึงได้ขยายสาขา รวมถึงเพื่อนของนายหมัดซึ่งเป็นคนมุสลิมเชื้อสายมลายูก็ได้เปิดร้านด้วย อีกข้อมูลหนึ่งกล่าวว่าร้านอาหารต้มยำร้านแรกในกัวลาลัมเปอร์ คือร้าน Sri Chiangmai ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1970 เป็นร้านของอัจญียะโก๊บ ชาวมุสลิมจากอำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี จนกระทั่งร้านอาหารต้มยำมาได้รับความนิยมอย่างมากหลังคริสต์ทศวรรษ 1980 ทั้งในกัวลาลัมเปอร์และเมืองอื่น ๆ ของมาเลเซีย[3]

จากข้อมูลเมื่อ พ.ศ. 2551 มีแรงงานจากชายแดนจังหวัดภาคใต้ของไทยไปทำงานร้านต้มยำ 100,000–150,000 คน มีการตั้งสมาคมผู้ประกอบการร้านต้มยำโดยนายมุตา[4]

ข้อมูลจากเว็บไซต์สำนักแรงงานในประเทศมาเลเซียของกระทรวงแรงงาน ระบุว่า เมื่อ พ.ศ. 2561 มีคนไทยที่ไปทำงานในประเทศมาเลเซียราว 200,000 คน โดยกว่าสามในสี่ทำงานในร้านอาหารต้มยำ[5]

จากข้อมูลเมื่อ พ.ศ. 2565 ร้านต้มยำในประเทศมาเลเซียจำนวนกว่า 5,000 ร้าน เฉพาะที่กัวลาลัมเปอร์ มีมากกว่า 2 พันร้าน[6] และสามารถสร้างยอดขายโดยรวมได้กว่าปีละกว่า 200,000 ล้านบาท[7] มีเจ้าของร้าน กุ๊ก และคนงานที่มาจากหลากหลายภูมิลำเนาทั่วประเทศไทย โดยเฉพาะจาก 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้