พายุโซนร้อนกำลังแรงโซนามู
พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุโซนร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 1 – 10 มกราคม |
---|
ความรุนแรง | 95 กม./ชม. (60 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 990 mbar (hPa; 29.23 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: เอาริง
- วันที่ 30 ธันวาคม (2555) กลุ่มเมฆพายุฝนฟ้าคะนองได้ก่อตัวอยู่เหนือไมโครนีเซีย
- วันที่ 1 มกราคม ต่อมาระบบได้ทวีกำลังแรงขึ้นในเวลา 00 UTC สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) จึงได้ประกาศทวีความรุนแรงของระบบเป็นดีเปรสชันเขตร้อน[13]
- วันที่ 3 มกราคม สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) ประกาศทวีความรุนแรงระบบเป็นดีเปรสชันเขตร้อนและใช้ชื่อ "เอาริง (Auring)" ขณะที่มันกำลังเคลื่อนผ่านประเทศฟิลิปปินส์[14] ต่อมาศูนย์ร่วมการเตือนภัยไต้ฝุ่น (JTWC) ได้ออกประกาศการแจ้งเตือนการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อน[15] และต่อมาก็ได้ประกาศทวีความรุนแรงระบบเป็นดีเปรสชันเขตร้อน และใช้ชื่อ 01W ในช่วงกลางคืน JMA ได้ประกาศทวีความรุนแรงของดีเปรสชันเขตร้อนเป็นพายุโซนร้อนและใช้ชื่อ "โซนามู" ต่อมา JTWC [16][17]
- วันที่ 4 มกราคม JTWC ได้ประกาศทวีความรุนแรงระบบเป็นพายุโซนร้อนพร้อมรหัสเรียกขาน 01W[18]
- วันที่ 6 มกราคม JMA ได้ปรับลดระดับความรุนแรงของโซนามูลงเป็นพายุโซนร้อน[19] กรมอุตุนิยมวิทยาไทย (TMD) ได้ออกคำเตือนของพายุโซนามูฉบับที่ 10 โดยระบุว่าพายุจะเคลื่อนตัวไปใกล้ชายฝั่งประเทศมาเลเซียและอ่อนกำลังลง โดยอาจมีผลกระทบกับภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย ตั้งแต่จังหวัดนครศรีธรรมราชลงไป โดยพายุทำให้มีฝนตกหนักบางแห่ง[20]
- วันที่ 7 มกราคม TMD เวลา 16.00 น. (ตามเวลาท้องถิ่น) ได้ออกประกาศเกี่ยวกับพายุโซนร้อนโซนามู ฉบับที่ 14 ว่าพายุจะทำให้มีฝนตกมากเพิ่มขึ้นและมีฝนตกหนักบางแห่งตั้งแต่จังหวัดสงขลาลงตั้งแต่วันที่ 7-9 มกราคม[21]
- วันที่ 8 มกราคม เวลา 04.00 น. (ตามเวลาท้องถิ่น) TMD ได้ประกาศเกี่ยวกับโซนามูฉบับที่ 16 ว่า โซนามูอ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรสชันแล้ว และกำลังจะสลายตัว โดย TMD คาดการณ์ว่าดีเปรสชันจะทำให้มีฝนตกกระจายในพื้นที่เป็นแห่ง ๆ ตั้งแต่จังหวัดสงขลาลงไป[22]
พายุทำให้มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อยหนึ่งคนในฟิลิปปินส์[23] โซนามู ยังเป็นพายุที่ก่อตัวเร็วที่สุดของปีในภูมิภาคมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ นับตั้งแต่ไต้ฝุ่นอลิซ ในปี พ.ศ. 2522[24]
พายุโซนร้อนชานชาน
พายุโซนร้อน (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 18 – 23 กุมภาพันธ์ |
---|
ความรุนแรง | 65 กม./ชม. (40 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1002 mbar (hPa; 29.59 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: กรีซิง
- วันที่ 18 กุมภาพันธ์ JMA และ PAGASA เริ่มติดตามพายุดีเปรสชันที่ปรากฏขึ้นในมอนิเตอร์ พบว่าการพัฒนาอยู่ในระยะ 750 กิโลเมตร (470 ไมล์) ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเมืองเจเนรอล ซัลโตสในภาคใต้ของมินดาเนา[25][26]
- วันที่ 19 กุมภาพันธ์ JTWC ประการทวีความรุนแรงของระบบเป็นดีเปรสชันเขตร้อนและใช้รหัสเรียกขานว่า 02W[27]
- วันที่ 21 กุมภาพันธ์ JTWC ใช้ประกาศเตือนภัยฉบับสุดท้าย เนื่องจากลมเฉือนกำลังแรง[28]
- วันที่ 22 กุมภาพันธ์ JMA ได้ประกาศทวีความรุนแรงระบบเป็นพายุโซนร้อนและใช้ชื่อ ชานชาน แต่ NRL ได้ประกาศลดความรุนแรงของระบบเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำ[29][30]
- วันที่ 23 กุมภาพันธ์ JMA ประกาศลดระดับความรุนแรงของชานชานเป็นดีเปรสชันเขตร้อน[31]
ผลกระทบจากพายุลูกนี้ทำให้มีผู้เสียชีวิตในประเทศฟิลิปปินส์ 4 ราย[32]
พายุโซนร้อนยางิ
พายุโซนร้อน (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุโซนร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 6 – 12 มิถุนายน |
---|
ความรุนแรง | 85 กม./ชม. (50 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 990 mbar (hPa; 29.23 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: ดันเต
- วันที่ 6 มิถุนายน ดีเปรสชันเขตร้อน 03W ก่อตัวขึ้นทางทิศตะวันออกของฟิลิปปินส์
- วันที่ 8 มิถุนายน สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ได้ประกาศทวีกำลังดีเปรสชันเขตร้อนขึ้นเป็นพายุโซนร้อน และใช้ชื่อ ยางิ
- วันที่ 12 มิถุนายน JMA ประกาศลดระดับความรุนแรงของพายุโซนร้อนยางิ ลงเป็นดีเปรสชันเขตร้อน
พายุโซนร้อนหลี่ผี
พายุโซนร้อน (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุโซนร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 16 – 21 มิถุนายน |
---|
ความรุนแรง | 75 กม./ชม. (45 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 994 mbar (hPa; 29.35 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: เอโมง
ผลกระทบจากพายุ
- วันที่ 15 มิถุนายน เกิดฝนตกหนักจากตัวนำคลื่นความร้อน (precursor tropical wave) ส่วน PAGASA ได้ประกาศใช้การเตือนภัยน้ำท่วมฉับพลันในส่วนของพื้นที่มินดาเนา[35] ในคืนนั้น มีการรายงานฝนตกหนักในเมืองดาเวา เมื่อเป็นเช่นนั้น ทีมรับมือจึงเตรียมตัวที่จะได้รับการแจ้งเตือนสำหรับน้ำท่วมที่อาจจะเกิดขึ้นและอาจมีการอพยพ[36] อันเป็นผลมาจากปริมาณน้ำฝนจำนวนมากในนครมะนิลา
ระบบของพายุนี้ทำให้เกิดฝนตกในพื้นที่บางส่วนของฟิลิปปินส์รวมทั้งภาคใต้ของเกาะลูซอย และวิซายา และภาคเหนือของมินดาเนา
พายุโซนร้อนเบบินคา
พายุโซนร้อน (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุโซนร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 19 – 24 มิถุนายน |
---|
ความรุนแรง | 75 กม./ชม. (45 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 990 mbar (hPa; 29.23 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: ฟาเบียน
- วันที่ 19 มิถุนายน มีการพัฒนาตัวของหย่อมความกดอากาศในทะเลจีนใต้ การพัฒนาค่อยๆ จัดระบบและกลายเป็นดีเปรสชันเขตร้อน และต่อมาเวลา 1800 UTC (เวลา 0100 น. ตามเวลาประเทศไทย(วันที่ 20)) สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ก็ได้ประกาศว่าระบบเป็นดีเปรสชันเขตร้อนแล้ว[37] หกชั่วโมงถัดมา สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) ได้ติดตามระบบและใช้ชื่อ "ฟาเบียน (Fabian)"[38]
- วันที่ 20 มิถุนายน แม้ว่าระบบของพายุจะถูกขัดขวางโดยลมเฉือนที่เกิดจากแนวสันใกล้เคียง แต่ก็ไม่ทำให้พายุอ่อนกำลังลงไป ทั้งยังช่วยให้ระบบมีการจัดระเบียบภายในได้ตลอดทั้งวัน[39]
- วันที่ 21 มิถุนายน ที่เวลา 0000 UTC (เวลา 0700 น. ตามเวลาในประเทศไทย) JMA ได้ประกาศทวีความรุนแรงของพายุเป็นพายุโซนร้อน และให้ชื่อว่า "เบบินคา"[40]
- วันที่ 22 มิถุนายน อย่างไรก็ตาม เบบินคา ไม่สามารถที่จะทวีกำลังขึ้นได้อีกเพราะ พายุโซนร้อนเบบินคาขึ้นถล่มแผ่นดินเกาะไห่หนาน[41]
- วันที่ 23 มิถุนายน เวลา 11.00 น. กรมอุตุนิยมวิทยาไทย (TMD) ได้ออกประกาศเกี่ยวกับพายุโซนร้อนเบบินคา ฉบับที่ 10 โดยกรมอุตุฯคาดว่าพายุจะขึ้นฝั่งประเทศจีนตอนใต้และประเทศเวียดนามตอนบนในคืนวันนี้ และจะอ่อนกำลังลง โดยพายุจะทำให้ภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยมีฝนตกหนักถึงหนักมากในระยะ 2-3 วัน[42]
ผลกระทบที่เกิดจากพายุ
นี้เป็นผลกระทบที่มีผลส่วนหนึ่งจากพายุเบบินคา, สนามบินนานาชาติซานยาฟีนิคซ์ ประกาศยกเลิกหรือเลื่อนเที่ยวบินกว่า 147 เที่ยงทั้งขาเข้าและขาออก ทำให้มีผู้โดยสารกว่า 8000 คนตกค้างอยู่ แม้แต่บริการขนส่งในรูปแบบอื่นๆบนเกาะไห่หนานก็กำลังเตรียมการกับพายุโซนร้อนที่กำลังเข้ามา[43] วันที่ 21 มิถุนายน ในอ่าวตังเกี๋ย มีชาวประมงบนเรือประมงขาดการติดต่อกับแผ่นดินใหญ่จำนวนสี่คน[44] พวกเขาถูกค้นพบในวันรุ่งขึ้นภายหลัง[45]
พายุโซนร้อนกำลังแรงรุมเบีย
พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุไต้ฝุ่นระดับ 1 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 27 มิถุนายน – 2 กรกฎาคม |
---|
ความรุนแรง | 95 กม./ชม. (60 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 985 mbar (hPa; 29.09 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: โกรีโย
- วันที่ 26 มิถุนายน เวลา 1200 UTC ศูนย์ร่วมการเตือนภัยไต้ฝุ่น (JTWC) ได้ใช้รหัสเรียกขานระบบว่า 99W หย่อมความกดอากาศกำลังแรง
- วันที่ 27 มิถุนายน สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) และ สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) ได้ประกาศให้ระบบเป็นดีเปรสชันเขตร้อน และ PAGASA ได้ให้ชื่อระบบว่า โกรีโย (Gorio)[46][47] ต่อมาในเวลา 1200 UTC ในวันเดียวกัน JMA ได้ประกาศทวีความรุนแรงของดีเปรสชันเขตร้อนเป็นพายุโซนร้อน และใช้ชื่อว่า รุมเบีย[48] อีกหกชั่วโมงต่อมา PAGASA ได้ประกาศทวีความรุนแรงด้วย[49] ลมเฉือนได้ขัดขวางการทวีกำลังแรงขึ้นของ รุมเบีย และพายุโซนร้อนยังคงจัดระเบียบตัวเองไม่ได้จนใกล้ถึงแผ่นดินทางซามาร์ตะวันออก[50][51]
- วันที่ 28 มิถุนายน ในเวลานั้นรุมเบียมีความรุนแรงลมสูงสุด 40 ไมล์ (65 กม./ชม.) และมีความกดอากาศใกล้ศูนย์กลาง 1000 มิลลิบาร์ (เอกโตปาสกาล; 29.53 นิ้วปรอท)[52]
- วันที่ 30 มิถุนายน กรมอุตุนิยมวิทยาไทย (TMD) ได้ออกประกาศเกี่ยวกับพายุโซนร้อนรุมเบีย เวลา 07.00 น. โดยกรมอุตุนิยมวิทยาคาดว่าพายุนี้ยังไม่มีผลกระทบกับประเทศไทยในระยะนี้[53]
- วันที่ 1 กรกฎาคม JMA ได้ประกาศทวีความรุนแรงของรุมเบียเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรง ในขณะที่ JTWC ได้ประกาศทวีกำลังแรงรุมเบียเป็นไต้ฝุ่นระดับ 1 ส่วน TMD ได้ออกประกาศเกี่ยวกับพายุรุมเบีย ฉบับที่ 7 ลงวันที่ 1 กรกฎาคม ว่า พายุรุมเบียจะไม่มีผลกระทบต่อประเทศไทย[54]
- วันที่ 2 กรกฎาคม JMA ได้ประกาศลดความรุนแรงของรุมเบียลงเป็นพายุโซนร้อน ในขณะที่ JTWC ก็ได้ประกาศลดความรุนแรงของรุมเบียลงเป็นพายุโซนร้อนเช่นกัน ส่วน TMD ได้ออกประกาศเกี่ยวกับพายุ ฉบับที่ 11 ระบุว่า พายุโซนร้อนรุมเบีย อยู่บริเวณมณฑลกวางสี และกำลังจะอ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรสชันต่อไป[55]
พายุไต้ฝุ่นซูลิก
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่น (TMD) |
---|
พายุไต้ฝุ่นระดับ 4 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 7 – 14 กรกฎาคม |
---|
ความรุนแรง | 185 กม./ชม. (115 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 925 mbar (hPa; 27.32 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: ฮัวนิง
- 5 กรกฎาคม แกนความกดอากาศต่ำเย็นถูกพบอยู่บริเวณใกล้กับหมู่เกาะมาเรียนา และต่อมาได้พัฒนาเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำ
- 6 กรกฎาคม สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ได้ประกาศทวีความรุนแรงหย่อมความกดอากาศนั้นเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน
- 8 กรกฎาคม ศูนย์ร่วมการเตือนภัยไต้ฝุ่น (JTWC) ได้ประกาศทวีความรุนแรงของระบบเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน ต่อมา JMA ได้ประกาศทวีความรุนแรงของพายุเป็นพายุโซนร้อน และให้ชื่อว่า "ซูลิก" และต่อมาอีกไม่กี่ชั่วโมง JTWC ก็ได้ประกาศทวีความรุนแรงเป็นพายุโซนร้อนเช่นกัน ต่อมา JMA ก็ได้มีการประกาศทวีความรุนแรงของพายุเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรงอีกครั้ง
- 9 กรกฎาคม JMA และ JTWC ได้ประกาศทวีความรุนแรงพายุโซนร้อนกำลังแรงซูลิกเป็นไต้ฝุ่น
พายุโซนร้อนซีมารอน
พายุโซนร้อน (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุโซนร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 15 – 18 กรกฎาคม |
---|
ความรุนแรง | 75 กม./ชม. (45 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1000 mbar (hPa; 29.53 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: อีซัง
- วันที่ 15 กรกฎาคม หย่อมความกดอากาศต่ำกำลังแรงก่อตัวขึ้นทางทิศตะวันออกของฟิลิปปินส์ หลังจากนั้น PAGASA ประกาศใช้ชื่อ อีซัง (Isang) กับระบบ[56]
- วันที่ 16 กรกฎาคม ช่วงเช้าระบบได้ทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อนในชื่อซิมารอน และก่อให้เกิดพายุฝนฟ้าคะนองขึ้น
- วันที่ 19 กรกฎาคม เศษที่เหลือของพายุเคลื่อนตัวอยู่ทางทิศตะวันออกของไต้หวัน
- วันที่ 20 กรกฎาคม ระบบทั้งหมดสลายตัวไปในที่สุด[57]
ผลกระทบจากพายุทำให้มีฝนตกกระหน่ำทางตอนใต้ของจังหวัดฝูเจี้ยน และก่อให้เกิดน้ำท่วมขึ้น เนื่องจากพื้นที่ดังกล่าวได้รับผลกระทบจากพายุไต้ฝุ่นซูลิกไปเพียงประมาณหนึ่งสัปดาห์ ทำให้มีน้ำฝนสะสมสูงสุดในหนึ่งวันที่ 505.3 มิลลิเมตร (19.89 นิ้ว) ซึ่งเป็นตัวเลขที่ถูกบันทึกที่หมู่บ้านเหมย (Mei Village) ซึ่งมีน้ำฝนสะสมในหนึ่งชั่วโมงสูงสุด 132.3 มิลลิเมตร (5.21 นิ้ว)[58] ทำให้มีบ้านเรือนประชาชนและถนนหลายสายถูกตัดขาด.[59]บางพื้นที่เป็นพื้นที่ที่ไม่เคยเกิดอุทกภัยเลยในระยะ 500 ปี มีประชากรกว่า 20,280,000 คนได้ระผลกระทบจากพายุ และ 8,920,000 คนถูกอพยพออกจากพื้นที่ มีรายงานว่ามีคนอย่างน้องหนึ่งคนถูกคร่าชีวิตไป[60]
พายุโซนร้อนกำลังแรงเชบี
พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุโซนร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 26 กรกฎาคม – 3 สิงหาคม |
---|
ความรุนแรง | 100 กม./ชม. (65 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 985 mbar (hPa; 29.09 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: โฮลีนา
ในเมืองโกตาบาโต ซิตี้ มีฝนตกต่อเนื่องตลอดสามวัน เนื่องจากหย่อมความกดอากาศต่ำ ทำให้มี 25 จาก 37 หมู่บ้านในมินดาเนาประสบภาวะอุทกภัย โดยภาวะอุทกภัยทำให้รัฐบาลท้องถิ่นประกาศระงับการเรียนการสอนของโรงเรียนทั้งรัฐบาลและเอกชน ฝนที่ตกหนักยังทำให้เกิดอุทกภัยในพื้นที่ลุ่มลิกัวซัน (Liguasan) รวมทั้ง 14 เมืองในพื้นที่ลุ่มต่ำในมากุอินดาเนา และเจ็ดเมืองในโกตาบาโตเหนือ[68]
พายุโซนร้อนมังคุด
พายุโซนร้อน (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุโซนร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 5 – 8 สิงหาคม |
---|
ความรุนแรง | 75 กม./ชม. (45 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 992 mbar (hPa; 29.29 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: กีโก
- วันที่ 5 สิงหาคม JMA และ PAGASA ได้รายงานพบพายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวขึ้น ใกล้กับระยะ 145 กิโลเมตร (90 ไมล์) ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเปอร์โต ปรินเซซา ในปาลาวัน ด้วยชื่อเรียกขานว่า "กีโก"[69][70][71]
- วันที่ 6 สิงหาคม จากการติดตามของ JMA พบว่าพายุดีเปรสชันเขตร้อนทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อน โดย JMA ให้ชื่อว่า "มังคุด" ก่อนที่ JTWC จะได้เริ่มออกคำแนะนำและประกาศและใช้รหัสเรียกขานเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน 10W[69][72][73]
- วันที่ 7-8 สิงหาคม ระบบของพายุได้เคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือเยื้องเหนือ ก่อนจะขึ้นพัดเข้าถล่มแผ่นดินเวียดนามตอนเหนือ จากนั้นได้อ่อนกำลังลงอย่างต่อเนื่องและเข้าสู่ประเทศลาว
ฝนจากพายุที่ตกตลอดทั้งคืนวันพุธจนถึงวันพฤหัสบดี ถูกบันทึกไว้สูงสุดที่ 80 มิลลิเมตร (3.1 นิ้ว) บนถนนในนครหลวง ก่อให้เกิดความลำบากในการสัญจรแก่คนจำนวนมากในการเดินทางไปทำงาน ในขณะเดียวกัน ปริมาณน้ำฝนได้ทวีขึ้นไปถึงประมาณ 300 มิลลิเมตร (12 นิ้ว) ในตอนกลางของเมืองทัญฮวาและทางตอนเหนือของเมืองไฮฟอง และมีความเร็วลมประมาณ 62-88 กม./ชม. (40-55 ไมล์/ชม.)[74][75]
พายุไต้ฝุ่นอูตอร์
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่น (TMD) |
---|
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 4 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 8 – 18 สิงหาคม |
---|
ความรุนแรง | 195 กม./ชม. (120 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 925 mbar (hPa; 27.32 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: ลาบูโย
- วันที่ 8 สิงหาคม JMA, JTWC และ PAGASA ได้รายงานว่าพบพายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวในระยะ 560 กิโลเมตร (350 ไมล์) ทางตอนเหนือของปาเลา ด้วยรหัสเรียกขาน "ลาบูโย" เนื่องจากเข้าสู่พื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์[76][77][78]
- วันที่ 9 สิงหาคม JMA ได้รายงานว่าพายุดีเปรสชันเขตร้อน ทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อน และได้ชื่อ "อูตอร์"
พายุโซนร้อนกำลังแรงจ่ามี
พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุไต้ฝุ่นระดับ 1 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 16 – 24 สิงหาคม |
---|
ความรุนแรง | 110 กม./ชม. (70 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 965 mbar (hPa; 28.5 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: มาริง
- วันที่ 15 สิงหาคม หย่อมความกดอากาศต่ำได้ก่อตัวขึ้นทิศตะวันออกของเฮิงชุน, ไต้หวัน ในมหาสมุทรแปซิฟิก
- วันที่ 17 สิงหาคม ระบบเคลื่อนไปทางทิศตะวันออกอย่างช้าๆ และได้ทวีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน โดยสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) ได้เริ่มติดตามพายุดีเปรสชันจากจุดนี้ โดยระบบได้รับการตั้งชื่อว่า 12W และ มาริง (Maring) โดย PAGASA โดยมาริง เริ่มที่จะมีปฏิกิริยากับพายุดีเปรสชันอีกลูกหนึ่งทางเหนือ ซึ่งเป็นผลของฟุจิวะระ (Fujiwhara Effect)[79]
- วันที่ 18 สิงหาคม 12W ได้ทวีกำลังแรงมากขึ้นเป็นพายุโซนร้อน และได้รับการตั้งชื่อว่า จ่ามี โดยจ่ามี มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกโดยทั่วไป[80] ในช่วงบ่ายของวันมีฝนตกอย่างหนัดหนักในลูซอน สำนักงานรัฐบาลของฟิลิปปินส์จึงประกาศระงับการเรียนการสอน และการทำงานของรัฐในบางเมือง, PAGASA ได้ออกประกาศถึงการสังเกตการณ์ประมาณน้ำฝน, สำหรับพื้นที่ขนาดใหญ่ในมะนิลา และจังหวัดใกล้เคียงมีการรายงานถึงอุทกภัยที่รุนแรง, ระดับน้ำในแม่น้ำมาริกานา ได้เพิ่มขึ้นสูงสุด 19 เมตร เจ้าหน้าที่จึงต้องบังคับให้ผู้ที่อยู่อาศัยโดยรอบอพยพ, มีประชาชน 8 คนเสียชีวิตทันทีจากน้ำท่วมที่รุนแรง, ในจังหวัดปัมปางา, บาตาน, กาวีเต และลากูนา รวมกับเมืองของมะนิลามีการประกาศสถานการณ์ภัยพิบัติ[81][82][83][84][85]
- วันที่ 20 สิงหาคม การเตือนภัยระดับน้ำทะเลได้รับการออกโดยสำนักอุตุนิยมวิทยากลางของไต้หวันในเวลา 11.30 ตามเวลาท้องถิ่น เนื่องจากจ่ามี และมีการเตือนภัยบนแผ่นดินตามมาในเวลา 20.30 ตามเวลาท้องถิ่น ณ จุดนี้จ่ามี มีความรุนแรงลมตามสเกลเฮอร์ริเคนของแซฟเฟอร์-ซิมป์สัน เป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 1, หมู่เกาะยะเอะยะมะ และ หมู่เกาะมิยะโกะ ได้รับผลกระทบจากลมกรรโชก โดยระบบกำลังมุ่งหน้าไปยังไต้หวันและจีน[86][87]
- วันที่ 21 สิงหาคม ลมกรรโชกแรงเกิดขึ้นในพื้นที่ที่มีประชากรอาศัยอยู่มากทางภาคเหนือของไต้หวัน ขณะที่จ่ามีกำลังมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก ระบบยังทำให้มีฝนตกโดยในไทเปมีฝนตกถึง 12 นิ้ว มีแผ่นดินถล่มเกิดขึ้นในฮชินชู ทำให้มีประชาชน 70 คนถูกตัดขาดจากโลกภายนอก, ประชาชน 10 คนได้รับบาดเจ็บ และมีกว่า 6000 คนได้รับการอพยพ แต่ถึงแม้จะมีสภาพฝนตกหนักและลมแรงเพียงใด จ่ามีก็ทำให้ไต้หวันได้รับผลกระทบเพียงเล็กน้อยเท่านั้น[88][89]
- วันที่ 22 สิงหาคม จ่ามี ยังคงมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตก และขึ้นถล่มแผ่นดินจีน ในจังหวัดฝูเจี้ยน เวลา 02.40 ตามเวลาท้องถิ่น ลมแรงกว่า 126 กม./ชม. น้ำฝนมหาศาลตกลงมาและถูกบันทึกไว้ที่จังหวัดฝูเจี้ยน, นิงเตอ, ปูเทียน และซานมิง, กว่า 191 เขตทั่วทั้งจังหวัดมีประมาณฝนตกกว่า 100 มิลลิเมตร บริการสาธารณจำนวนมหาศาลได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง มีการอพยพประชาชนหลายร้อนคนหลายพัน[90][91]
- วันที่ 23 สิงหาคม จ่ามี อ่อนกำลังลง ส่วนที่หลงเหลือของระบบยังเคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตก[92]
จ่ามี ได้ทำให้มีผู้เสียชีวิต 18 คนในฟิลิปปินส์ และยังทำให้เกิดน้ำท่วมหนักทั่วประเทศ จ่ามีสร้างความเสียหายกว่า 1,830,000 ดอลลาร์สหรัฐ
พายุโซนร้อนกำลังแรงเปวา
พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่นระดับ 1 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 18 (เข้ามาในแอ่ง) – 26 สิงหาคม |
---|
ความรุนแรง | 100 กม./ชม. (65 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 990 mbar (hPa; 29.23 inHg) |
---|
- วันที่ 18 สิงหาคม ในระหว่างวันทั้ง JMA และ JTWC ต่างรายงานว่าพายุโซนร้อนเปวา ได้เคลื่อนตัวจากแอ่งแปซิฟิกกลาง เข้ามาในแอ่งแปซิฟิกตะวัน ห่างจากเกาะเวก ไปทางทิศตะวันออกใต้ประมาณ 1,640 กิโลเมตร (1,020 ไมล์)[93][94]
- วันที่ 20 สิงหาคม JTWC ได้รายงานว่า เปวา ทวีกำลังแรงขึ้นเทียบเท่าเฮอร์ริเคนระดับ 1 ตามสเกลเฮอร์ริเคนของแซฟเฟอร์-ซิมป์สัน (SSHS) โดย JMA ไม่ได้ประกาศทวีความรุนแรงของพายุดังกล่าวเป็นพายุไต้ฝุ่น ซึ่งต่อมาได้อ่อนกำลังลงเป็นพายุโซนร้อน
- วันที่ 22 สิงหาคม เปวา ได้เคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ตามแนวลมเฉือนแนวตั้ง ทำให้อ่อนกำลังลงเรื่อย ๆ อย่างช้า ๆ
- วันที่ 23 สิงหาคม ลมเฉือนแนวตั้งยังมีอิทธิพลให้ เปวา อ่อนกำลังลงอย่างต่อเนื่อง ขณะกำลังเคลื่อนตัวไปทางเหนือ
- วันที่ 24 สิงหาคม JTWC ได้ประกาศลอระดับความรุนแรงของพายุเป็นพายุโซนร้อน
- วันที่ 26 สิงหาคม เปวา ได้อ่อนกำลังลงเป็นพายุดีเปรสชัน และสลายไปในที่สุด[95][93]
พายุโซนร้อนอูนาลา
- วันที่ 19 สิงหาคม ในระหว่างวัน JMA และ JTWC ได้รายงานว่า พายุโซนร้อนอูนาลา ได้ย้ายเข้ามาในแอ่งแปซิฟิกตะวันตก ตัวพายุได้อ่อนกำลังอย่างร็วดเร็วและ เคลื่อนตัวไปทางตะวันตกเข้าสู่อาณาเขตของพายุโซนร้อนกำลังแรงเปวา[96][97] ซึ่ง JMA สามารถค้นพบพายุครั้งสุดท้ายได้ ก่อนที่มันจะสลายตัวไป[97][98]
พายุโซนร้อนกำลังแรงกองเร็ย
พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุโซนร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 25 – 31 สิงหาคม |
---|
ความรุนแรง | 100 กม./ชม. (65 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 980 mbar (hPa; 28.94 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: นันโด
พายุโซนร้อนยวี่ถู่
พายุโซนร้อน (JMA) |
---|
|
ระยะเวลา | 29 สิงหาคม – 5 กันยายน |
---|
ความรุนแรง | 65 กม./ชม. (40 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1002 mbar (hPa; 29.59 inHg) |
---|
- วันที่ 29 สิงหาคม สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) รายงานว่าพบพายุดีเปรสชันเขตร้อนมีการก่อตัวในระยะประมาณ 1,000 กิโลเมตร (620 ไมล์) ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะเวก[99]
- วันที่ 1 กันยายน พายุค่อยพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ ขณะที่กำลังมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก จนพายุดีเปรสชันเขตร้อนได้ทวีกำลังแรงเป็นพายุโซนร้อนและให้ชื่อว่า "ยวี่ถู่"[100]
พายุโซนร้อนกำลังแรงโทราจี
พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุโซนร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 31 สิงหาคม – 4 กันยายน |
---|
ความรุนแรง | 95 กม./ชม. (60 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 985 mbar (hPa; 29.09 inHg) |
---|
พายุไต้ฝุ่นหม่านหยี่
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุโซนร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 11 – 16 กันยายน |
---|
ความรุนแรง | 120 กม./ชม. (75 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 960 mbar (hPa; 28.35 inHg) |
---|
พายุไต้ฝุ่นอูซางิ
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่น (TMD) |
---|
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 4 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 16 – 24 กันยายน |
---|
ความรุนแรง | 205 กม./ชม. (125 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 910 mbar (hPa; 26.87 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: โอเดตต์
พายุโซนร้อนกำลังแรงปาบึก
พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุไต้ฝุ่นระดับ 2 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 19 – 27 กันยายน |
---|
ความรุนแรง | 110 กม./ชม. (70 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 965 mbar (hPa; 28.5 inHg) |
---|
- วันที่ 18 กันยายน เกิดหย่อมความกดอากาศต่ำที่ด้านตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะกวม
- วันที่ 21 กันยายน JTWC ออกรหัสเรียกขาน "19W"
- วันที่ 22 กันยายน JTWC ออกประกาศและเรียกชื่อพายุนี้ว่า "ปาบึก"[101]
- วันที่ 24 กันยายน JTWC ประกาศยกระดับความรุนแรงขึ้นเป็นไต้ฝุ่นประเภทสอง แต่ JMA ยังกำหนดให้เป็นพายุโซนร้อนกำลังแรง
- วันที่ 27 กันยายน พายุเคลื่อนตัวออกนอกเขตร้อน แล้วสลายตัวไป[102]
พายุไต้ฝุ่นหวู่ติบ
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่น (TMD) |
---|
พายุไต้ฝุ่นระดับ 3 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 25 กันยายน – 1 ตุลาคม |
---|
ความรุนแรง | 120 กม./ชม. (75 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 965 mbar (hPa; 28.5 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: ปาโอโล
พายุโซนร้อนเซอปัต
พายุโซนร้อน (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุโซนร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 29 กันยายน – 2 ตุลาคม |
---|
ความรุนแรง | 75 กม./ชม. (45 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 992 mbar (hPa; 29.29 inHg) |
---|
- วันที่ 29 กันยายน เกิดพายุดีเปรสชันเขตร้อนทางตะวันออกของเกาะอิโวจิมะ
- วันที่ 30 กันยายน JTWC ออกรหัสเรียก 21W[103] และยกระดับขึ้นเป็นพายุโซนร้อนเซอปัต
- วันที่ 2 กันยายน พายุเคลื่อนตัวออกนอกเขตร้อน และสลายตัวในวันต่อมา[104]
พายุไต้ฝุ่นฟิโทว์
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่น (TMD) |
---|
พายุไต้ฝุ่นระดับ 2 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 29 กันยายน – 7 ตุลาคม |
---|
ความรุนแรง | 140 กม./ชม. (85 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 960 mbar (hPa; 28.35 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: เกดัน
- วันที่ 27 กันยายน หย่อมความกดอากาศต่ำก่อตัว ณ ด้านตะวันออกของหมู่เกาะปาเลา
- วันที่ 29 กันยายน ทวีกำลังขึ้นเป็นดีเปรสชันเขตร้อนในวันที่ 29 กันยายน ต่อมา PAGASA จึงได้ประกาศให้ขานชื่อพายุว่าเกดัน
- วันที่ 30 กันยายน พายุมีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อน
- วันที่ 1 ตุลาคม JTWC ประกาศให้ออกชื่อพายุว่าฟิโทว์ [105]
- วันที่ 3 ตุลาคม JTWC ออกประกาศว่าพายุฟิโทว์ทวีกำลังขึ้นเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับสอง ในขณะที่กำลังมุ่งหน้าทางเหนือ ระหวางนั้นพายุได้เคลื่อนตัวผ่านหมู่เกาะทางใต้ของญึ่ปุ่น มีผู้เสียชีวิต 1 คน[106]
- วันที่ 7 ตุลาคม พายุอ่อนกำลังลงเป็นพายุโซนร้อน ขึ้นฝั่งที่เมืองเวินโจว มณฑลเจ้อเจียง ทางการจีนออกประกาศให้ชาวเรือรีบนำเรือเข้าฝั่งและอพยพผู้คน ในจำนวนนี้ 540,000 คนมาจากมณฑลเจ้อเจียง ส่วน 177,000 คน มาจากมณฑลฝูเจี้ยน นอกจากนี้มีรายงานผู้เสียชีวิตที่เมืองเวินโจว 1 คน และคนงานท่าเรือสูญหาย 2 คน[107] ความเสียหายทางเศรษฐกิจคิดเป็นมูลค่ากว่า 2 พันล้านหยวน[108]
พายุไต้ฝุ่นดานัส
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่น (TMD) |
---|
พายุไต้ฝุ่นระดับ 4 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 1 – 9 ตุลาคม |
---|
ความรุนแรง | 165 กม./ชม. (105 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 935 mbar (hPa; 27.61 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: รามิล
- วันที่ 1 ตุลาคม ดีเปรสชันเขตร้อนเริ่มก่อตัวที่ทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะกวม
- วันที่ 3 ตุลาคม ทวีกำลังเป็นดีเปรสชันเขตร้อน "23W"[109]
- วันที่ 4 ตุลาคม JMA ประกาศว่าพายุได้มีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อน ตั้งชื่อว่าดานัส[110][111]
- วันที่ 7 ตุลาคม พายุได้เคลื่อนตัวสู่กระแสน้ำอุ่นทำให้มีกำลังแรงขึ้นเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับสี่[112]
- วันที่ 8 ตุลาคม พายุอ่อนกำลังลงพร้อมกับกลายสภาพเป็นพายุหมุนนอกเขตร้อน (extratropical cyclone) เนื่องจากเคลื่อนตัวออกนอกเขตร้อน และสลายตัวในวันต่อมา
พายุไต้ฝุ่นนารี
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่น (TMD) |
---|
พายุไต้ฝุ่นระดับ 3 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 8 – 16 ตุลาคม |
---|
ความรุนแรง | 140 กม./ชม. (85 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 965 mbar (hPa; 28.5 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: ซันตี
- วันที่ 7 ตุลาคม เกิดบริเวณพาความร้อนในทะเลฟิลิปปินส์ ในเวลาต่อมาได้ก่อตัวขึ้นเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำ และกลายเป็นดีเปรสชันเขตร้อนในเวลาต่อมา[113]
- วันที่ 10 ตุลาคม พายุทวีกำลังจากพายุโซนร้อนขึ้นเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรง
- วันที่ 11 ตุลาคม พายุเพิ่มกำลังเป็นพายุไต้ฝุ่น ส่งผลให้เกิดน้ำท่วมฉับพลันในฟิลิปปินส์ มีผู้เสียชีวิต 4 คน[114] พร้อมกันนั้นพายุก็อ่อนกำลังลงเป็นไต้ฝุ่นระดับสอง
พายุไต้ฝุ่นวิภา
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่น (TMD) |
---|
พายุไต้ฝุ่นระดับ 4 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 9 – 16 ตุลาคม |
---|
ความรุนแรง | 165 กม./ชม. (105 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 930 mbar (hPa; 27.46 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: ตีโน
- วันที่ 8 ตุลาคม ดีเปรสชันเขตร้อน 25W ก่อตัวขึ้นในบริเวณเดียวกับที่พายุไต้ฝุ่นนารีก่อตัว[115][116][117] ต่อมาได้ทวีกำลังเป็นพายุโซนร้อน และพายุโซนร้อนกำลังแรงตามลำดับ
- วันที่ 13 ตุลาคม พายุทวีกำลังขึ้นเป็นไต้ฝุ่นระดับสี่[118]
- วันที่ 14 ตุลาคม พายุเข้าพื้นที่รับผิดชอบของสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ ทางสำนักงานจึงได้ประกาศให้ใช้ชื่อ "ตีโน"
พายุไต้ฝุ่นฟรานซิสโก
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่น (TMD) |
---|
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 15 – 26 ตุลาคม |
---|
ความรุนแรง | 195 กม./ชม. (120 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 920 mbar (hPa; 27.17 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: อูร์ดูฮา
- วันที่ 16 ตุลาคม พายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวขึ้นบริเวณทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของกวม[119] ต่อมา JMA และ JTWC ได้ประกาศทวีกำลังแรงของดีเปรสชันเขตร้อนเป็นพายุโซนร้อน และ JMA ได้ให้ชื่อว่า ฟรานซิสโก
- วันที่ 17 ตุลาคม JMA ได้ประกาศทวีความรุนแรงของฟรานซิสโกเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรง
- วันที่ 19 ตุลาคม ฟรานซิสโกทวีกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว จนกลายเป็นพายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5
พายุไต้ฝุ่นเลกีมา
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่น (TMD) |
---|
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 19 – 26 ตุลาคม |
---|
ความรุนแรง | 215 กม./ชม. (130 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 905 mbar (hPa; 26.72 inHg) |
---|
พายุไต้ฝุ่นกรอซา
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่น (TMD) |
---|
พายุไต้ฝุ่นระดับ 3 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 27 ตุลาคม – 5 พฤศจิกายน |
---|
ความรุนแรง | 140 กม./ชม. (85 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 970 mbar (hPa; 28.64 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: บินตา
- วันที่ 26 ตุลาคม ดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวบริเวณทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของกวม
พายุไต้ฝุ่นไห่เยี่ยน
พายุไต้ฝุ่น (JMA) |
---|
พายุไต้ฝุ่น (TMD) |
---|
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 3 พฤศจิกายน – 11 พฤศจิกายน |
---|
ความรุนแรง | 230 กม./ชม. (145 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 895 mbar (hPa; 26.43 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: โยลันดา
- วันที่ 3 พฤศจิกายน เกิดบริเวณหย่อมความกดอากาศต่ำทางทิศใต้เยื้องตะวันออกของเกาะปอนเปย์ (Pohnpei) ประเทศไมโครนีเซีย ต่อมาศูนย์ร่วมเตือนภัยไต้ฝุ่น (JTWC) ออกรหัสเรียกขาน "31W"
- วันที่ 4 พฤศจิกายน JMA ประกาศให้ใช้ชื่อพายุว่า "ไห่เยี่ยน" ไม่นานนักพายุเข้าเขตรับผิดชอบสำนักบริหารบรรยากาศฯ แห่งฟิลิปปินส์ จึงให้ใช้ชื่อว่า "โยลันดา" พายุไห่เอี้ยนก่อให้เกิดความเสียหายโดยพัดหลังคาโบสถ์ในเขตเลเต[120]
- วันที่ 7 พฤศจิกายน มีราษฎรได้รับผลกระทบ 905,353 คน และมีผู้เสียชีวิต 3 คน[121]
- วันที่ 8 พฤศจิกายน จำนวนผู้เสียชีวิตเพิ่มเป็น 23 คน ทั้งนี้มีรายงานว่ามีผู้เสียชีวิตรวม 30 คนหลังจากที่พายุพัดผ่านตอนกลางของประเทศฟิลิปปินส์ไปแล้ว[122]
พายุโซนร้อนโพดุล
พายุโซนร้อน (JMA) |
---|
พายุโซนร้อน (TMD) |
---|
พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS) |
---|
|
ระยะเวลา | 11 – 15 พฤศจิกายน |
---|
ความรุนแรง | 65 กม./ชม. (40 ไมล์/ชม.) (เฉลี่ย 10 นาที) 1000 mbar (hPa; 29.53 inHg) |
---|
ชื่อของ PAGASA: โซไรดา
- วันที่ 9 พฤศจิกายน JMA รายงานว่ามีดีเปรสชันเขตร้อนเกิดในมหาสมุทรแปซิฟิก ห่างจากกรุงปอร์ตมอร์สบี ประเทศปาปัวนิวกินี ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือเป็นระยะทาง 1,330 km (830 mi)[123]
- วันที่ 11 พฤศจิกายน พายุเข้าเขตรับผิดชอบสำนักบริหารบรรยากาศฯ ฟิลิปปินส์ จึงประกาศให้ใช้ชื่อ "โซไรดา"