ลอร์ดชานเซลเลอร์[4] (อังกฤษ: Lord Chancellor; ศัพท์บัญญัติว่าประธานศาลสูงสุด[5]) หรือชื่อตำแหน่งอย่างเป็นทางการว่า ลอร์ดไฮชานเซลเลอร์แห่งบริเตนใหญ่ (อังกฤษ: Lord High Chancellor of Great Britain) เป็นตำแหน่งเจ้าพนักงานระดับสูงแห่งรัฐ ที่มีความอาวุโสสูงสุดในประเทศสกอตแลนด์และประเทศอังกฤษภายในสหราชอาณาจักร[ก][ข] มีลำดับศักดิ์สูงยิ่งกว่านายกรัฐมนตรี บุคคลที่มิใช่เชื้อพระวงศ์ซึ่งมีศักดิ์สูงกว่าลอร์ดชานเซลเลอร์มีเพียงผู้นำคริสตจักรอังกฤษอย่างอาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรีเท่านั้น ลอร์ดชานเซลเลอร์ได้รับการแต่งตั้งโดยพระมหากษัตริย์ตามคำแนะนำของนายกรัฐมนตรีก่อนหน้าที่จะมีการตราพระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1707 ซึ่งรวมอังกฤษและสกอตแลนด์เป็นราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ ทั้งราชอาณาจักรอังกฤษและราชอาณาจักรสกอตแลนด์ต่างมีตำแหน่งลอร์ดชานเซลเลอร์เป็นของตนเอง ไอร์แลนด์ก็เคยมีตำแหน่งลอร์ดชานเซลเลอร์เช่นกัน จนกระทั้งยกเลิกไปใน ค.ศ. 1922 ลอร์ดชานเซลเลอร์เป็นสมาชิกของคณะรัฐมนตรีและคณะองคมนตรี มีความรับผิดชอบในการทำงานและความเป็นอิสระของราชสำนัก และยังเป็นผู้เก็บรักษามหาลัญจกรแผ่นดิน (Great Seal of the Realm) ในอดีต ลอร์ดชานเซลเลอร์เคยเป็นประธานที่ประชุมสภาขุนนาง เป็นประธานฝ่ายตุลาการแห่งอังกฤษและเวลส์ และศาลแผนกชานเซอรีในระบบศาลสูง อย่างไรก็ตาม พระราชบัญญัติปฏิรูปรัฐธรรมนูญ ค.ศ. 2005 ได้โอนบทบาทหน้าที่เหล่านี้ให้แก่ตำแหน่ง ประธานสภาขุนนาง อธิบดีศาลสูง และประธานศาลสูง ตามลำดับ