ลัทธิหลัว (จีน: 羅教) เป็นศาสนาในประเทศจีน หลัว ชิงเป็นศาสดาผู้ก่อตั้งลัทธินี้ขึ้นในปี ค.ศ. 1482 โดยอ้างว่าสืบมาจากนิกายเซนสำนักหลินจี้[1] แต่แนวคำสอนจริง ๆ เป็นการผสานความเชื่อของลัทธิขงจื๊อ ลัทธิเต๋า และศาสนาพุทธแบบจีน ลัทธิหลัวแพร่หลายอย่างมากและมีอิทธิพลต่อศาสนาต่าง ๆ ในประเทศจีนสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิง เช่น ลัทธิอนุตตรธรรม ลัทธิเจ เป็นต้นคัมภีร์สำคัญของลัทธินี้คือคัมภีร์อู่ปู้ลิ่วเช่อ[2]ซึ่งศิษย์ของหลัว ชิง เรียบเรียงขึ้นจากคำสอนของหลัว ชิง ที่สาวกช่วยกันจดบันทึกไว้ คัมภีร์นี้แพร่หลายมากแม้แต่ในลัทธิอื่น ๆ เช่น ลัทธิเจและลัทธิอนุตตรธรรมที่ยอมรับนับถือทั้งคัมภีร์อู่ปู้ลิ่วเช่อและศาสดาหลัวชิง