ชาวอาหรับรู้จักอาณาจักรลามูรีหรือลัมบรีมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 9 เป็นต้นมา และระบุชื่อเป็น รอมนี (رامني), เลารี, ลามุรี และรูปแบบอื่น ๆ[5] ข้อมูลอินเดียอันเดียวที่กล่าวถึงบริเวณนี้ปรากฏในจารึกตันโจเรอ (Tanjore inscription) ใน ค.ศ. 1030 ที่ระบุชื่อในภาษาทมิฬว่า Ilâmurideśam[5] ส่วนในบันทึกของชาวจีน มีการกล่าวถึงครั้งเป็น หลานหลี่ (藍里) ใน หลิ่งไว่ไต้ตา โดยโจว ชู่เฟย์ใน ค.ศ. 1178 จากนั้นปรากฏเป็น หลานอู๋หลี่ (藍無里) ในจูฟ่านจื้อ, หนานอูลี (喃巫哩) ในเต่าอี๋จิ้อเลฺว่ และรูปสะกดที่คล้ายกันแบบอื่น ๆ[6] ในบันทึกของชาวยุโรปปรากฏเป็น Lambri (เช่นใน บันทึกการเดินทางของมาร์โค โปโล),[7] Lamuri หรือรูปสะกดแบบอื่น (Lamori, Lambry, ฯลฯ)

ในนาการาเกรตากามา ผลงานชวาที่เขียนขึ้นใน ค.ศ. 1365 ระบุบริเวณนี้เป็น Lamuri และในพงศาวดารมลายูระบุเป็น Lambri[5] คำว่า lam ในภาษาอาเจะฮ์หมายถึง "ใน", "ข้างใน" หรือ "ลึก" และยังใช้เป็นอุปสรรคสำหรับที่อยู่อาศัยหลายแห่งรอบ ๆ อาเจะฮ์[1]