เมื่อเกิดการปฏิวัติเบลเยียมเพื่อปลดแอกเบลเยียมจากเนเธอร์แลนด์ ซึ่งเริ่มต้นในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1830 ชาวเบลเยียมได้ใช้เพลงลามาร์แซแยส และเพลง "ลาปารีเซียน" (La Parisienne) (ทั้งสองเพลงร้องเฉพาะท่อนประสานเสียง) เป็นเพลงในการปฏิวัติครั้งนั้น[1] นักปฏิวัติหนุ่มผู้ใช้นามแฝงว่า "แฌนวาล" (ชื่อจริงคือ หลุยส์-อาแล็กซ็องดร์ เดอเช ต่อมาเสียชีวิตระหว่างการปฏิวัติ) นักแสดงชาวฝรั่งเศสจากเมืองลียงซึ่งทำงานอยู่ในเบลเยียม และฟร็องซัว ฟาน กอมเปนฮูต นักร้องโอเปราชาวเบลเยียมเชื้อสายเนเธอร์แลนด์ จึงได้ร่วมกันแต่งเพลงเพื่อใช้ในการปฏิวัติดังกล่าว โดยในชั้นแรกได้ให้ชื่อเพลงนี้ว่า "ลาบรุกแซลวซ" ("La Bruxelloise" - เพลงแห่งบรัสเซลส์) ต่อมาจึงเปลี่ยนชื่อเพลงเป็น "ลาบราบ็องซอน" อันเป็นชื่อที่รู้จักกันดีในปัจจุบัน[2] เล่ากันว่าทั้งสองได้ร่วมกันแต่งเพลงนี้ขึ้นที่คาเฟ่ชื่อ "แอกล์ดอร์" (Aigle d'Or - ร้านอินทรีทอง) ระหว่างการประชุมครั้งหนึ่งของคณะปฏิวัติ เพลงนี้เมื่อแต่งสำเร็จแล้วก็ได้มีการบรรเลงครั้งแรกในเดือนกันยายนปีเดียวกันนั้นเอง

ต่อมาในปี ค.ศ. 1860 รัฐบาลเบลเยียมได้มีการแก้ไขคำร้องของเพลงลาบราบ็องซอนเสียใหม่ พร้อมทั้งประกาศรับรองให้เพลงนี้เป็นเพลงชาติเบลเยียมอย่างเป็นทางการ ตามคำสั่งของชาร์ล รอฌีเย (Charles Rogier) นายกรัฐมนตรีของเบลเยียมในขณะนั้น ซึ่งเนื้อร้องดังกล่าวมีเนื้อหามุ่งโจมตีประเทศเนเธอร์แลนด์ผู้เป็นเจ้าอาณานิคมเก่าอย่างชัดเจน[3] ภายหลังกระทรวงมหาดไทยแห่งเบลเยียมจึงได้มีหนังสือเวียนลงวันที่ 8 สิงหาคม ค.ศ. 1921 ให้ใช้คำร้องบทที่ 4 ของฉบับที่มีการแก้ใขใน ค.ศ. 1860 เป็นคำร้องเพลงชาติฉบับทางการ[4]