ปัจจุบันเหลือเพียงสกุลเดียว คือ Varanus (/วา-รา-นัส/-แบ่งออกได้เป็นสกุลย่อย ๆ อีก) พบแล้วกว่า 70 ชนิด พบกระจายพันธุ์ในเขตร้อนและเขตอบอุ่นของทวีปแอฟริกาและทวีปเอเชีย ไปจรดถึงโอเชียเนีย โดยมีขนาดใหญ่ที่สุด คือ มังกรโคโมโด (V. komodoensis) ที่ขึ้นชื่อเรื่องความดุร้าย และขนาดที่เมื่อโตเต็มที่ยาวได้ถึง 2-3 เมตร น้ำหนักกว่า 90 กิโลกรัม ซึ่งพบเฉพาะบนอุทยานแห่งชาติโคโมโด ในประเทศอินโดนีเซียเท่านั้น

สำหรับในประเทศไทย พบทั้งสิ้น 4 ชนิด ได้แก่[5]

• ตะกวด (V. bengalensis) มีขนาดรองลงมา ไม่ชอบลงน้ำ
• ตุ๊ดตู่ (V. dumerilii) มีขนาดเล็กที่สุด
• เห่าช้าง (V. rudicollis) มีเกล็ดที่บริเวณหลังคอตะปุ่มตะป่ำ
• เหี้ย (V. salvator) มีขนาดใหญ่ที่สุดและพบได้มากที่สุด ดำน้ำและว่ายน้ำได้เก่ง

นอกจากนี้แล้ว ในอดีตยังเคยพบว่ามีอีกชนิดหนึ่ง คือ ตะกวดเหลือง (V. flavescens) แต่ปัจจุบันไม่มีการพบมานานแล้ว ซึ่งพบมากในแถบอนุทวีปอินเดีย

สำหรับชนิดที่พบได้ในต่างประเทศ อาทิ

• ตะกวดบิตาตาวา (V. bitatawa) เป็นชนิดใหม่ที่เพิ่งค้นพบและอนุกรมวิธาน พบในฟิลิปปินส์ ซึ่งเป็นหนึ่งในสองชนิดเท่านั้นที่กินพืชเป็นอาหาร[6]
• ตะกวดสาวันนา (V. exanthematicus) พบในทุ่งหญ้าสาวันนาในทวีปแอฟริกา
• ตะกวดทะเลทราย (V. griseus) พบในทะเลทรายแถบตะวันออกกลาง
• ตะกวดแม่น้ำไนล์ (V. niloticus) พบได้ในทวีปแอฟริกา
• ตะกวดต้นไม้สีเขียว (V. prasinus) พบได้บนเกาะนิวกินี มักอาศัยอยู่บนต้นไม้
• ตะกวดดำ (V. togianus) พบในปาปัวนิวกินี มีลักษณะคล้ายกับเหี้ยดำ (V. salvator komaini) ซึ่งพบได้ในประเทศไทย

นอกจากนี้แล้ว ยังมีอยู่ชนิดหนึ่งที่มีขนาดใหญ่ที่สุด คือ เมกะลาเนีย (V. priscus) ที่มีความยาวกว่า 7.5 เมตร หนักถึงกว่า 2,000 กิโลกรัม เคยพบในทวีปออสเตรเลีย แต่ทว่าได้สูญพันธุ์ไปแล้วตั้งแต่ปลายยุคน้ำแข็งราว 45,000-50,000 ปีก่อน[7]