ดาวบริวารของดาวเสาร์ รีอา อาจมีวงแหวนบางๆ ซึ่งประกอบด้วยแถบ 3 แถบ ซึ่งแคบและค่อนข้างหนาแน่น นี่อาจเป็นการค้นพบวงแหวนครั้งแรกของดาวบริวาร การค้นพบที่อาจจะเกิดขึ้นนี้ถูกประกาศในวารสารไซเอินซ์ เมื่อวันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2551[2]ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2548 ยานแคสซีนี พบว่าอิเล็กตรอนของสนามแม่เหล็กดาวเสาร์ลดต่ำลงไปในบริเวณใกล้กับรีอา ตามที่คณะผู้สำรวจกล่าว รูปแบบของการลดต่ำนี้อธิบายได้อย่างดีที่สุด คืออิเล็กตรอนจะต้องถูกดูดโดยวัตถุแข็งที่ก่อขึ้นในแนวเส้นศูนย์สูตร ซึ่งอาจมีขนาดตั้งแต่หลายเดชิเมตรไปถึงหลายเมตร แต่ต่อมายานแคสซินีก็ไม่สามารถถ่ายภาพวัตถุแข็งดังกล่าวได้ และในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2553 ก็ประกาศว่าดาวรีอา อาจไม่มีวงแหวนอยู่[3] ทำให้ปริศนาที่อิเล็กตรอนของสนามแม่เหล็กดาวเสาร์หายไป ก็ยังคงไม่มีคำตอบ[4][5] อย่างไรก็ตาม ผิวบริเวณเส้นศูนย์สูตรของรีอามีแถบสีน้ำเงินซึ่งอาจเป็นรอยจากการปะทะกับวัตถุหลุดวงโคจร และมันก็ถูกทิ้งเป็นปริศนาต่อไป[6]