วัดบางขวางตั้งเป็นวัดเมื่อปี พ.ศ. 2445 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2501 สันนิษฐานว่าเป็นวัดตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา เดิมเรียกว่า วัดบางยาง เพราะเคยมีต้นยางใหญ่ขึ้นอยู่ริมคลอง แต่เมื่อถูกฟ้าผ่าเทศบาลจึงต้องตัดลง วัดตั้งอยู่ปลายคลองบางสีทอง แต่เดิมนั้นคลองบางสีทองกับคลองบางขวางยังคงเป็นคลองเดียวกัน จนกระทั่งในสมัยพระเจ้าปราสาททอง พระองค์ทรงเห็นว่าการเดินเรือตามลำแม่น้ำที่มีอยู่นั้นเป็นการอ้อม ทำให้เปลืองเวลามาก จึงโปรดเกล้าฯ ให้จัดการขุดคลองลัดจากวัดเขมาภิรตารามถึงปากลำแม่น้ำอ้อม คลองบางสีทองจึงถูกตัดขาดไป โดยคลองตอนต้นยังคงเรียกว่าคลองบางสีทองตามเดิม ส่วนปลายคลองได้ชื่อใหม่ว่าคลองบางขวางเนื่องจากคลองได้ขวางหน้าในการขุดคลองลัด และได้ตั้งชื่อวัดใหม่ตามชื่อคลองว่า "วัดบางขวาง"[1]