วัดหลวงปากเซ (ลาว: ວັດຫລວງປາກເຊ) หรือ วัดโพธิ์ระตะนะสาสะดาราม เป็นวัดในปากเซ แขวงจำปาสัก ประเทศลาว อยู่บริเวณที่แม่น้ำเซโดนไหลไปบรรจบกับแม่น้ำโขง เกิดเป็นเส้นสายน้ำสองสีที่ตัดกันระหว่างน้ำเซสีเขียวเข้มกับน้ำของหรือน้ำโขงสีน้ำตาลอ่อนในอดีตเป็นพระอารามที่มีความสำคัญของอาณาจักรล้านช้างฝ่ายใต้ สร้างเมื่อ พ.ศ. 2478 และเป็นที่ตั้งของโรงเรียนสอนพระปริยัติธรรมอาคารโรงเรียนสอนพระปริยัติธรรมสร้างเมื่อ พ.ศ. 2486 โดยช่างชาวลาวชื่อ ทิดพู เป็นผู้ออกแบบแต่ช่างผู้ลงมือสร้างและปั้นลายประดับเป็นชาวเวียดนาม เป็นศิลปะผสมผสานวัฒนธรรมตะวันออกกับตะวันตก มีเสาเหลี่ยมและกลมแบบกรีก หัวเสาเป็นปูนปั้นลายพรรณพฤกษาแบบโครินเธียนรับกับแขนนาง (คันทวย) ปูนปั้นรูปเทพธิดาประนมมือ มีประติมากรรมปูนปั้นรูปพญานาคสองฝั่งบันไดทางขึ้นที่มีลักษณะเป็นศิลปะอันนัมหรือเวียดนาม[1] มีเสมาศิลาจารึกอักษรธรรมอุโบสถสร้างในเวลาไล่เลี่ยกับวิทยาลัยสงฆ์ แต่มีการบูรณะปฏิสังขรณ์ใหม่อยู่เสมอ ภายในวัดมีธาตุเจ้านายเชื้อพระวงศ์จำปาสักหลายองค์ เช่น ท่านกระต่าย โดนสโสฤทธิ์ อดีตนายกรัฐมนตรีในรัฐบาลฝ่ายอนุรักษ์นิยมก่อนการปฏิวัติของฝ่ายซ้ายในลาว[2] ส่วนด้านหลังเป็นอาคารไม้ 2 ชั้น อยู่ติดกับแม่น้ำเซโดนใช้เป็นโรงเรียนสอนพุทธศาสนาสำหรับพระสงฆ์