เรื่องราวการสร้างโลกในอัลกุรอานไม่ได้ปรากฏในบทเดียวเหมือนกับคัมภีร์ไบเบิล แต่สามารถปะติดปะต่อจากโองการต่าง ๆ ทั่วทั้งเล่มได้[10]

การสร้างจักรวาล

นักวิชาการมุสลิมสมัยใหม่บางส่วนสนับสนุนให้ตีความคำว่า อัสซะมาอ์ เชื่อกันว่าเป็นการอ้างอิงถึงทั้งท้องฟ้าและชั้นฟ้าทั้งเจ็ด[11] และหมายถึงจักรวาลโดยรวมด้วย ดังนั้น พวกเขาจึงโต้แย้งว่ากุรอานยืนยันบิกแบงในซูเราะฮ์ อัลอันบิยาอ์[12][13][14][15][16] โดยในโองการนั้นระบุว่า "ชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินนั้นแต่ก่อนนี้รวมติดเป็นอันเดียวกัน" ก่อนที่จะแยกจากกัน:[17]

และบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาเหล่านั้นไม่เห็นดอกหรือว่า แท้จริงชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินนั้นแต่ก่อนนี้รวมติดเป็นอันเดียวกัน แล้วเราได้แยกมันทั้งสองออกจากกัน และเราได้ทำให้ทุกสิ่งมีชีวิตมาจากน้ำ ดังนั้นพวกเขาจะยังไม่ศรัทธาอีกหรือ

— กุรอาน 21:30

มุมมองที่ว่ากุรอานอ้างอิงถึงภาวะเอกฐานเบื้องต้นของบิกแบงก็เป็นที่ยอมรับจากนักวิชาการมุสลิมหลายคน เช่น มุฮัมมัด ฏอฮิรุลกอดิรี และมุฮัมมัด อะซัด[18][19] มุสลิมหลายคนตีความเรื่องราวการสร้างจักรวาลของอัลกุรอานในบริบทของวิทยาศาสตร์ และนักวิชาการบางส่วน อย่าง Faheem Ashraf จาก Islamic Research Foundation International, Inc. และชัยค์ อุมัร ซุลัยมานจาก Yaqeen Institute for Islamic Research โต้แย้งว่า อัลกุรอานได้กล่าวถึงทฤษฎีจักรวาลขยายตัวในซูเราะฮ์ อัษษาริยาต:[18][20][21]

และชั้นฟ้า เราได้สร้างมันด้วยความแข็งแกร่ง และแท้จริงเราได้แผ่ให้กว้างไพศาล

— กุรอาน 51:47

นักวิชาการสมัยใหม่บางคนเข้าใจว่า "ไอหมอก" ที่ปรากฏในซูเราะฮ์ ฟุศศิลัตอาจสื่อถึงช่วงไม่กี่นาทีหลังบิกแบง เมื่อเอกภพมีไฮโดรเจนและฮีเลียมร้อนเป็นหลัก:[16]

แล้วพระองค์ทรงมุ่งสู่ฟากฟ้าขณะที่มันเป็นไอหมอก พระองค์จึงตรัสแก่ชั้นฟ้าและแผ่นดินว่า "เจ้าทั้งสองจงมาจะโดยเต็มใจหรือไม่เต็มใจก็ตาม" มันทั้งสองกล่าวว่า "ข้าพระองค์มาอย่างเต็มใจแล้ว"

— กุรอาน 41:11

ช่วงเวลาในการสร้างสรรค์นั้นอยู่ในระยะเวลา 6 วัน[22] มุสลิมส่วนใหญ่มีความเห็นว่า 6 วันในที่นี้ไม่ใช่วันสุริยคติ แต่เป็นเวลาที่สัมพันธ์กัน ซึ่งเริ่มต้นจากจุดเริ่มต้นของจักรวาล

อัลมุอัยยัด ฟีดดีน อัชชีรอซี นักคิดมุสลิมในรัฐเคาะลีฟะฮ์ฟาฏิมียะฮ์ ตำหนิแนวคิดเรื่องการสร้างโลกใน 6 วันสุริยคติ ซึ่งได้แก่ 24 ชั่วโมง 1,000 หรือ 50,000 ปี เขาตั้งคำถามว่าการสร้างสรรค์สามารถวัดเป็นหน่วยเวลาที่ยังไม่ได้สร้างขึ้นได้อย่างไร เช่นเดียวกับวิธีที่ผู้สร้างที่ทรงพลังอย่างไร้ขอบเขตสามารถถูกจำกัดด้วยข้อจำกัดของเวลา เนื่องจากเวลาเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างสรรค์ของพระองค์เอง

ในอัลกุรอาน คำว่าเยาม์เป็นที่เข้าใจว่าเป็นระบะเวลาที่ยาวนาน นั่นคือ ยุคหรือสมัย ดังนั้น มุสลิมหลายคนจึงตีความคำอธิบายของการทรงสร้าง "หกวัน" ว่าเป็นหกยุคหรือสมัยที่แตกต่างกัน ความยาวของช่วงเวลาเหล่านี้ไม่ได้กำหนดไว้อย่างชัดเจน และไม่ได้กำหนดพัฒนาการเฉพาะที่เกิดขึ้นในแต่ละช่วงเวลา[23]

แนวคิด"วันแห่งการพัก"ไม่ปรากฏในอัลกุรอาน และแนวคิดที่ว่าพระเจ้าต้องการพักผ่อนหลังจากการสร้างสรรค์เนื่องด้วยความเหนื่อยล้านั้น ถูกปฏิเสธอย่างชัดเจนในโองการนี้:[24][25][26]

และโดยแน่นอน เราได้สร้างชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ระหว่างมันทั้งสองในเวลา 6 วัน และไม่มีความเหน็ดเหนื่อยใด ๆ มาสัมผัสเรา

— กุรอาน 50:38[27]

การสร้างชีวิต

การสร้างมนุษย์