วิศาขาปัตนัม (Visakhapatnam) เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดทั้งทางด้านพื้นที่และจำนวนประชากรของ
รัฐอานธรประเทศ ประเทศอินเดีย เมืองตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของ
อมราวดีราว 363 กม. (226 ไมล์) และห่าง 587 กม. (365 ไมล์) จาก
ไฮเดอราบาด เมืองหลวงของรัฐอานธรประเทศและ
รัฐเตลังคานา เป็นศูนย์กลางการบริหารของเขตวิศาขาปัตนัม และเป็นเมืองหลวงทางเศรษฐกิจของรัฐอานธรประเทศ
[4] จากข้อมูลประชากรปี ค.ศ. 2011 เมืองมีประชากร 1,897,823 คน ทำให้เป็นเมืองใหญ่อันดับ 15 ของอินเดียอันดับเศรษฐกิจของเมืองมากเป็นอันดับ 10 ของประเทศ ด้วยผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ 26 พันล้านเหรียญสหรัฐ (USD)
[5][6] วิศาขาปัตนัมยังเป็นเมืองศูนย์กลางธุรกิจของรัฐและมีเศรษฐกิจหลากหลายเช่น อุตสาหกรรมหนัก การท่องเที่ยว อุตสาหกรรมแร่ ตกปลา เทคโนโลยีข้อมูล ส่วนท่าเรือเมืองวิศาขาปัตนัมยังเป็นท่าเรือที่คับคั่งที่สุดในอินเดียนับจากสินค้าบรรทุก
[7] เมืองยังเป็นที่ตั้งการทัพเรือฝั่งตะวันออกของกองทัพเรืออินเดียและยังเป็นอู่ต่อเรือที่เก่าแก่ที่สุดและเป็นท่าเรือทางธรรมชาติเพียงแห่งเดียวบนชายฝั่งทิศตะวันออกของประเทศอินเดีย
[8]ประวัติศาสตร์ของเมืองวิศาขาปัตนัมย้อนไปได้ถึง 6 ศตวรรษก่อนคริสตกาล โดยถือเป็นส่วนหนึ่งของภูมิภาค
กลิงคะ (Kalinga)
[9][10]และต่อมาปกครองโดย
อาณาจักรเวงคี ราชวงศ์ปัลลวะ และราชวงศ์คงคาตะวันออก (Eastern Ganga)
[11] จากข้อมูลทางโบราณคดีเมืองในปัจจุบันสร้างราวศตวรรษที่ 11 และ 12 จากการปกครองระหว่าง
ราชวงศ์โจฬะกับ
ราชวงศ์คชปติ (Gajapati Kingdom)
[9][10] จนกระทั่ง
จักรวรรดิวิชัยนครขึ้นมามีอำนาจในศตวรรษที่ 15 จากนั้นในศตวรรษที่ 16 ปกครองโดย
จักรวรรดิโมกุล จนชาวยุโรปเริ่มมีผลประโยชน์การค้าในเมือง และปลายศตวรรษที่ 18 ตกอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศส
[9][10] จากนั้นภายใต้การปกครองของ
อังกฤษในปี ค.ศ. 1804 และเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษจนอินเดียประกาศอิสรภาพในปี ค.ศ. 1947 ภายหลังประกาศอิสรภาพเมืองพัฒนาเป็นเมืองท่าที่สำคัญและเป็นสถานที่ตั้งของการทัพเรือฝั่งตะวันออกของกองทัพเรืออินเดีย
[9][10]เมืองตั้งอยู่ระหว่างเทือกเขาฆาฏตะวันออกกับ
อ่าวเบงกอล เป็นที่รู้จักว่าเป็นอัญมณีแห่งชายฝั่งตะวันออก