"
ว่าด้วยลัทธิบูชาบุคคลและผลลัพธ์ของมัน" (
อังกฤษ: On the Cult of Personality and Its Consequences;
รัสเซีย: О культе личности и его последствиях) เป็นรายงานโดย
นิกิตา ครุสชอฟ ที่จัดทำต่อ
การประชุมครั้งที่ 20 ของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตเมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2499 สุนทรพจน์ของครุสชอฟวิจารณ์การปกครองของ
โจเซฟ สตาลิน เลขาธิการและนายกรัฐมนตรีผู้ล่วงลับอย่างแหลมคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งการกวาดล้างพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตซึ่งส่วนใหญ่เกิดขึ้นในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1930 ครุสชอฟกล่าวหาสตาลินว่าสนับสนุนการเติบโตของลัทธิบูชาบุคคลของผู้นำแม้ภายนอกแสดงว่ายังสนับสนุนอุดมการณ์
คอมมิวนิสต์สุนทรพจน์นี้เป็นหลักสำคัญใน "การผ่อนคลายความตึงเครียดครุสชอฟ" (Khrushchev Thaw) โดยผิวเผิน สุนทรพจน์ดังกล่าวเป็นความพยายามดึงพรรคคอมมิวนิสต์โซเวียตให้เข้าใกล้
ลัทธิเลนินมากขึ้น ทว่า แรงจูงใจลับของครุสชอฟ คือ สร้างความชอบธรรมและช่วยรวบการควบคุมพรรคคอมมิวนิสต์และรัฐบาลของเขา อำนาจซึ่งได้มาในการแย่งชิงทางการเมืองกับผู้ภักดีต่อสตาลิน
วยาเชสลาฟ โมโลตอฟ และ
เกออร์กี มาเลนคอฟรายงานของครุสชอฟถูกเรียกว่า "
สุนทรพจน์ลับ" เพราะมีการกล่าวในสมัยประชุมปิดของผู้แทนพรรคอมมิวนิสต์ที่ไม่มีการเผยแพร่ต่อสาธารณะ โดยห้ามแขกและสื่อมวลชน ข้อความของรายงานครุสชอฟมีการอภิปรายกว้างขวางในวงพรรคแล้วในต้นเดือนมีนาคม ซึ่งมักมีผู้ที่มิใช่สมาชิกพรรคร่วมด้วย ทว่า ข้อความภาษารัสเซียอย่างเป็นทางการนั้นมีการจัดพิมพ์อย่างเปิดเผยก็ในปี 2532 ระหว่างการรณรงค์
กลัสนอสต์ของ
มีฮาอิล กอร์บาชอฟ ผู้นำโซเวียตในเดือนเมษายน 2550 หนังสือพิมพ์
เดอะการ์เดียน ของบริเตน รวมสุนทรพจน์นี้อยู่ในชุด "สุนทรพจน์ยิ่งใหญ่แห่งคริสต์ศตวรษที่ 20"
[1]