พระพุทธศาสนาเริ่มเข้ามาในบรูไนตั้งแต่สมัยอาณาจักรศรีวิชัย ที่เรืองอำนาจจากฝั่งคาบสมุทรมลายูอย่างกว้างขวางในศตวรรษที่ 7 เป็นต้นมา จนถึงพุทธศตวรรษที่ 20 จึงอ่อนกำลังลงไปแล้วเงียบหาย คงเหลือแต่อิทธิพลทางภาษา ไว้เท่านั้น ต่อมาจนถึงปัจจุบันก็มีคลื่นชาวจีนโพ้นทะเลอพยพมาสู่ดินแดนนี้เพื่อประกอบอาชีพ เช่นเดียวกันกับประเทศมุสลิมใกล้เคียง จนมีศาสนิกชนเป็นจำนวนมาก และก็มีชาวญี่ปุ่น ชาวไทย ฯลฯ แม้ปัจจุบัน ประเทศนี้จะมีชาวพุทธเพียงร้อยละ 13 เท่านั้น แต่ก็สร้างความหลากหลายทางวัฒนธรรมของประเทศบรูไนได้เป็นอย่างดี แต่ประเทศนี้เป็นประเทศมุสลิม การที่จะเผยแผ่พระศาสนา จึงเป็นไปได้ยาก เช่นเดียวกันกับมาเลเซีย และอินโดนีเซีย [1]การนับถือพระพุทธศาสนาของประชาชนในประเทศบรูไน ดารุสซาลาม ส่วนมาก็จะคล้าย ๆ กับประเทศอินโดนีเซีย มาเลเซีย เพราะว่าเป็นชนกลุ่มน้อย รวมตัวกันช่วยกันส่งเสริมบริหารจัดการองค์กรเป็นกลุ่มเฉพาะของตน ส่วนมากจะได้รับการสนับสนุนการเผยแผ่ธรรมจากไต้หวัน หรือประเทศไทย (มีสาขาของวัดพระธรรมกายที่ไปดำเนินกิจกรรมร่วมกับชาวพุทธเดือนละ 1 ครั้ง) [2]ในปี ค.ศ. 2011[3] ประเทศบรูไนมีผู้นับถือศาสนา แบ่งได้ดังนี้ ศาสนาอิสลามนิกายซุนนี 67% ศาสนาพุทธนิกายมหายาน 13% ศาสนาคริสต์ 10% ศาสนาอื่น ๆ และไม่มีศาสนา 10%