ทุกวันนี้ ยูเครนมีคณะและกลุ่มชาวพุทธเกือบ 100 ชุมชน โดย 38 คณะได้จดทะเบียนอย่างเป็นทางการแล้วและมีสถานะเป็นนิติบุคคล คณะและกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดเป็นสิ่งที่ทำสืบต่อกันมาของทิเบตในพระพุทธศาสนา นั่นคือธรรมเนียมตันตระของวัชรยาน (อันหมายถึง "ยานเพชร") คณะที่แพร่หลายมากที่สุดคือคณะนิกายกรรมะกากยวี ซึ่งเป็นสาขาหลักของสำนักกากยวีปะของทิเบต พวกเขารวมกันเป็นสมาคมพุทธศาสนิกชนกรรมะกากยวีแห่งศูนย์ศาสนายูเครนทั้งปวง โดยในประเทศยูเครน การศึกษาศาสนาของศูนย์นี้มีไว้สำหรับฆราวาส ซึ่งชุมชนและสาวกธรรมเนียมนี้มีอยู่ในศูนย์กลางระดับภูมิภาคเกือบทั้งหมดของยูเครน[2]

มีศูนย์ดริกุงกากยวี ซึ่งจดทะเบียนอย่างเป็นทางการเมื่อ ค.ศ. 2006 เพื่อเติมเต็มปณิธานร่วมกันของท่านการ์เชน รินโปเช และบรรดาลูกศิษย์ของเขา ศูนย์ดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนระดับโลกของศูนย์การ์เชน รินโปเช ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา การ์เชน รินโปเช ได้ไปเยือนเคียฟสี่ครั้ง โดยบรรดาอาจารย์และครูของการ์เชน รินโปเช หลายท่านได้เข้าเยี่ยมชมศูนย์ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ในหมู่พวกท่าน ได้แก่ ท่านการ์เชน รินโปเช, เคนเชน รินโปเช, นุบปา รินโปเช, ดรูปอน เซียริง รินโปเช, ดรูปอน เยเช รินโปเช, ดรูปอน เซริง รินโปเช, ลามะ ดาวา ซัง, ดรูปอน เยเช ซังโม, เคนโป ซัมดรุป[3]

สำนักญิงมายังมีสาวกในประเทศยูเครน โดยเฉพาะซองซาร์ จามยัง เคียนเซ รินโปเช[4] และปัจจุบัน ปาทรูล รินโปเช ได้ไปเยือนเคียฟ[5] ตลอดจนภายใต้การแนะนำของเกียตรุล จิกมี รินโปเช ศูนย์ "ริปา" ก็ได้รับการก่อตั้ง[6]

คณะซกเชนนานาชาติยังมีสาวกและคณะจำนวนหนึ่งในประเทศยูเครน ซึ่งได้รับการพัฒนาในฐานะสำนักพุทธศาสนาที่แยกจากกันทางตะวันตกในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผ่านความพยายามของนำไค นอร์บู ผู้เป็นลามะทิเบตในการย้ายถิ่นฐาน เช่นเดียวกีบกรรมะกากยวี ซึ่งสำนักนี้มุ่งเน้นที่จะเผยแพร่ฆราวาสในประเทศยูเครน

นอกจากนี้ ยังมีศูนย์ศัมภละสี่แห่ง ซึ่งเป็นองค์การระหว่างประเทศที่ได้รับการก่อตั้งโดยโชกยัม ตรุงปะ[7]

ในเคียฟมีศูนย์รังจุง เยเช ที่มีสาวกอยู่ทั่วประเทศยูเครน โดยศูนย์นี้ดำเนินการสายปฏิบัติของชกลิง เตรซา เป็นประจำ ส่วนลามะ โซนัม ดอร์เจ ได้ไปเยือนยูเครนหลายครั้ง และให้คำแนะนำด้านการสอนรวมถึงการปฏิบัติจำนวนมาก ตลอดจนใน ค.ศ. 2012 เชคยี ญิมา รินโปเช ได้ไปเยือนเคียฟพร้อมกับการพูดคุยในที่สาธารณะและการเพิ่มอำนาจ[8]

มีหลายครั้งที่ ดร.อเล็กซานเดอร์ เบอร์ซิน ได้ไปเยือนยูเครนเพื่อให้คำสอนทางพุทธศาสนาทั่วไปและการประยุกต์ใช้ในสังคมยุคใหม่[9]

นอกจากสำนักศาสนาพุทธแบบทิเบตแล้ว ยังมีผู้ปฏิบัติเซน[10] และสาวกวิปัสสนากรรมฐาน ตามที่สอนโดยสัตยา นารายัณ โคเอนกา[11]