สังคมในยุคกลางมีความประณีตและหรูหรามากขึ้น จากอิทธิพลของวัฒนธรรมต่างชาติที่หลากหลาย ดนตรีเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งยวดต่อผู้คนซึ่งดำรงชีวิตในสมัยกลาง โดยเฉพาะอย่ายิ่งพวกขุนนาง

ยุคกลางเป็นยุคของอัศวินผู้กล้าและสตรีที่สูงส่ง (อัศวินจะหลงรักและชื่นชมเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์ ยุคนี้จึงมีจินตาการแบบโรแมนติกนั่นเอง) และการมีความรักอันสูงส่งนั้นก็เป็นสิ่งที่สำคัญยิ่ง (หมายเหตุเหมือนข้างต้น จะพบมากในวรรณคดียุคแรกเริ่ม เช่น แบวูล์ฟ) สิ่งสำคัญสำหรับอัศวินไม่ใช่การต่อสู้เพียงเพื่อชัยชนะ แต่อัศวินยังต้องสามารถเล่นดนตรีและเต้นรำได้อีกด้วย นอกจากนี้ นักดนตรีในยุคกลางยังเป็นผู้เล่นเครื่องดนตรีต่าง ๆ ด้วยเช่นกัน อาจเป็นนักดนตรีเร่ร่อน หรือกวี

เครื่องดนตรียุคกลางที่เก่าแก่ที่สุดก็คือเสียงของมนุษย์ การเผยแผ่ศาสนาคริสต์ในยุคมืด (Dark Ages) และในช่วงต้นยุคกลาง (Middle Ages) ก่อให้เกิดบทสวด Hymns และบทเพลงทางโลกขึ้น โดยออร์แกนที่เล่นในโบสถ์ที่เก่าแก่ที่สุดย้อนกลับไปได้ถึงศตวรรษที่ 8(ค.ศ. 700-709) และเครื่องดนตรีในยุคกลางหลายชนิดก็เป็นต้นกำเนิดของเครื่องดนตรีสมัยใหม่