ศิลาจารึกตรังกานู (มลายู: Batu Bersurat Terengganu, باتو برسورت ترڠݢانو) เป็นศิลาจารึกที่เก่าแก่ที่สุดที่จารึกด้วยอักษรยาวี เชื่อว่าจารึกเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1846[1] ศิลาจารึกหลักนี้เป็นข้อพิสูจน์ว่าศาสนาอิสลามได้เข้ามายังดินแดนแห่งนี้ก่อน พ.ศ. 1869 หรือ 1929ศิลาจารึกหลักนี้ถูกพบโดยบังเอิญบริเวณซูไงเตอร์ซัต ที่เมืองกัวลาเบอรังในรัฐตรังกานู ประเทศมาเลเซีย โดยพ่อค้าชาวอาหรับชื่อ ซายิด ฮูซิน บิน กูลัม อัล-โบคารี ใน พ.ศ. 2442 หลังจากเหตุการณ์น้ำท่วมในเมืองกัวลาเบอรัง