สตรีในประเทศสิงคโปร์ โดยเฉพาะผู้ที่ร่วมงานกับประเทศสิงคโปร์ ต้องเผชิญกับการสร้างสมดุลระหว่างบทบาทแบบดั้งเดิมและสมัยใหม่ในสังคมและเศรษฐกิจของสิงคโปร์ ซึ่งตามหนังสือเดอะธรีแพราดอกเซส: เวิร์กกิงวีเมนอินสิงคโปร์ ที่เขียนโดยจีน ลี เอส.เค., แคธลีน แคมป์เบล และออดรีย์ ชีอา ได้มี "ปฏิทรรศน์สามประการ" ที่ต้องเผชิญหน้าและท้าทายอาชีพสตรีในสิงคโปร์ โดยประการแรก สังคมสิงคโปร์คาดหวังให้ผู้หญิงกลายเป็นพนักงานในองค์กรที่มีความคิดสร้างสรรค์และอุดมสมบูรณ์ ซึ่งถูกคาดหวังให้มีบทบาทของผู้หญิงแบบดั้งเดิมในครัวเรือน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะภรรยาและแม่ ประการที่สอง ผู้หญิงสิงคโปร์ต้องเผชิญกับ "ความขัดแย้งระหว่างงานและครอบครัว" ที่เป็นผลจากการที่พวกเธอกลายเป็นสมาชิกของประชากรวัยทำงาน ประการที่สาม ผู้จัดการหญิงของสิงคโปร์ยังคงมีจำนวนน้อยกว่า แม้ว่าระดับการศึกษาและความสำเร็จจะเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับผู้จัดการชายก็ตาม[3]