สถานีกลางเบอร์ลิน (เยอรมัน: Berlin Hauptbahnhof)[2][3][4][5][6][7] เป็นหนึ่งในสถานีรถไฟหลักที่สำคัญที่สุดในกรุงเบอร์ลินประเทศเยอรมนี และยังเป็นสถานีรถไฟที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป [8][9] ตั้งอยู่บนจุดที่ตั้งเก่าของสถานีรถไฟเลอร์เตอร์ (Lehrter Bahnhof) สถานีเบอร์ลิน เฮาปท์บาห์นอฟ ได้รับการออกแบบโดย Meinhard von Gerkan และเปิดใช้งานอย่างเป็นทางการในวันที่ 26 พฤษภาคม ค.ศ. 2006 เพื่อให้ทันการเป็นเจ้าภาพฟุตบอลโลกของเยอรมนี โดยใช้เวลาก่อสร้างจนแล้วเสร็จมากกว่า 11 ปี สถานีกลางเบอร์ลินถูกจัดสถานะให้เป็นสถานีประเภทที่ 1 (Category 1) คือมีสถานะเป็น 1 ใน 21 ศูนย์กลางการคมนาคมทางรางของเยอรมนี เป็นจุดผ่านของเส้นทางรถไฟหลายสาย ได้แก่ รถไฟความเร็วสูงอีเซเอ รถไฟทางไกลของด็อยท์เชอบาน รถไฟเร็วเขตเมืองเบอร์ลิน และรถไฟใต้ดินเบอร์ลิน ในแต่ละวันมีรถไฟไม่ต่ำกว่า 1,200 ขบวนเดินทางผ่าน และให้บริการผู้โดยสารกว่า 3 แสนคน จุดเด่นของสถาปัตยกรรมตัวอาคารเป็นการใช้กระจกเป็นจำนวนมากประกอบเป็นพื้นผิวของโครงสร้างอาคารผู้โดยสาร โดยที่ใช้โครงสร้างรับน้ำหนักที่ทำจากเหล็กให้น้อยที่สุด เพื่อให้แสงธรรมชาติสามารถส่องผ่านเข้าไปภายในอาคารผู้โดยสารให้ได้มากที่สุด ตัวสถานีมีความยาว 430 เมตร และมีรางรถไฟให้บริการ 16 รางสถานีกลางแห่งนี้ ได้ย้ายมาจากสถานีรถไฟเบอร์ลินตะวันออก ซึ่งเคยเป็นสถานีกลางมาก่อน