สถูปบ้านนางสุชาดา, หรือ สถูปกุฎินางสุชาดา (อังกฤษ: Sujata Kuti stupa), เป็นสถูปของศาสนาพุทธ ตั้งอยู่ที่หมู่บ้านอุรุเสนานิคม (ปัจจุบัน รู้จักในนาม บากะอุระ) ทางด้านตะวันออกเล็กน้อยของพุทธคยาในรัฐพิหาร, ประเทศอินเดีย ตรงข้ามกับแม่น้ำพัลกุ (รู้จักกันในนาม แม่น้ำเนรัญชรา) ของเมืองพุทธคยา ซึ่งเป็นสถานที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ สามารถเดินโดยระยะเวลา 20 นาทีจากพุทธคยาถึงสถูป โดยกำหนดอายุประมาณช่วงพุทธศตวรรษที่ 2 จากการพบเศษภาชนะเครื่องเงินเงามันและเหรียญตอกหมุดบริเวณใกล้เคียงอารามสถาน[1]สถูปสร้างขึ้นเป็นอนุสรณ์ของนางสุชาดา, พำนักอยู่ที่หมู่บ้านอุรุเสนานิคม, ผู้ถวายข้าวมธุปายาสแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นข้าวผสมกับนมและธัญพืชขณะที่ทรงประทับอยู่ใต้ต้นไทร เป็นการยุติการบำเพ็ญทุกขรกิริยาตลอด 7 ปีของพระพุทธองค์ ประกอบด้วยการบำเพ็ญตบะและการอดอาหาร โดยทรงค้นพบหลักธรรม มัชฌิมาปฏิปทา (หรือรู้จักกันในนาม ทางสายกลาง)[2][3][4]สถูปแห่งนี้เดิมมีเสาอโศก ต่อมา ถูกเคลื่อนย้ายไปในช่วงพุทธทศวรรษ 2340 เสาถูกนำไปตั้งที่ทางแยกกอลพาเตอร์ (Gol Pather) ของเมืองคยา และถูกย้ายไปติดตั้งที่พุทธคยาเมื่อปี พ.ศ. 2499[5][6] สถูปเป็นส่วนสำคัญของภูมิทัศน์บริเวณรอบของพุทธคยา และได้รับการปฏิสังขรณ์มาโดยตลอด[1]