สนธิสัญญาควบคุมอาวุธบนพื้นสมุทร (อังกฤษ: Seabed Arms Control Treaty) หรือ สนธิสัญญาพื้นสมุทร (อังกฤษ: Seabed Treaty) เป็นความตกลงพหุภาคีระหว่างสหรัฐอเมริกา สหภาพโซเวียต สหราชอาณาจักร และอีก 84 ประเทศ ซึ่งห้ามจัดวางอาวุธนิวเคลียร์ หรือ "อาวุธอานุภาพทำลายล้างสูง" บนพื้นสมุทร (seabed) ใกล้จากแนวชายฝั่ง 12 ไมล์ (22.2 กม.) สนธิสัญญาดังกล่าวเปิดโอกาสให้ประเทศผู้ลงนามสังเกตการณ์ "กิจกรรม" พื้นสมุทรทั้งหมดของประเทศผู้ลงนามรายอื่นที่อยู่นอกเหนือเขต 12 ไมล์ เพื่อยืนยันการปฏิบัติตามสนธิสัญญาดังกล่าวมีชื่อเต็มว่า "สนธิสัญญา ว่าด้วยการห้ามจัดวางอาวุธนิวเคลียร์และอาวุธอานุภาพทำลายล้างสูงอื่น บนพื้นสมุทร และพื้นมหาสุมทร กับทั้งใต้ดินแห่งพื้นสมุทรและพื้นมหาสุทรดังกล่าว" (Treaty on the Prohibition of the Emplacement of Nuclear Weapons and other Weapons of Mass Destruction on the Sea-Bed and the Ocean Floor and in the Subsoil Thereof)เช่นเดียวกับสนธิสัญญาแอนตาร์กติก สนธิสัญญาอวกาศ และสนธิสัญญาเขตปลอดอาวุธนิวเคลียร์ สนธิสัญญาควบคุมอาวุธบนพื้นสมุทรนี้มุ่งห้ามนำความขัดแย้งระหว่างประเทศและอาวุธนิวเคลียร์เข้าสู่ดินแดนที่ปลอดสิ่งดังกล่าวอยู่ตราบบัดนี้ อย่างไรก็ตาม การบรรลุความตกลงเกี่ยวกับพื้นท้องทะเลนี้ได้เกี่ยวข้องกับปัญหาที่ไม่ได้เจรจากันในการวางกรอบอีกสองความตกลงข้างต้นสนธิสัญญาดังกล่าวเปิดให้ลงนามในวอชิงตัน ดี.ซี., ลอนดอน และมอสโก เมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1971 และมีผลบังคับใช้เมื่อวนัที่ 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1972 เมื่อสหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร และสหภาพโซเวียต และอีกมากกว่า 22 ประเทศ ได้รับมอบสัตยาบันสาร