มกุฎราชกุมารีรัตนาได้ครองตำแหน่งสมเด็จพระราชินีแห่งเนปาลหลังจากสมเด็จพระเจ้าตริภูวันเสด็จสวรรคต ในปี พ.ศ. 2498

ภายหลังสมเด็จพระเจ้ามเหนทระ พระสวามี ได้เสด็จสวรรคตด้วยพระอาการพระหทัยวายในอุทยานแห่งชาติป่าจิตวัน พระองค์จึงได้ดำรงตำแหน่งเป็นพระราชชนนี ก่อนการเปลี่ยนแปลงการปกครองของเนปาล พระองค์ได้ประกอบพระราชกรณียกิจเกี่ยวกับกิจกรรมต่าง ๆ ของเยาวชนในเนปาล[3]

จากการรับรู้ของประชาชนต่างมองว่า พระองค์เป็นเจ้านายผู้ทรงเย่อหยิ่ง กล่าวกันว่าพระองค์เป็นผู้สนับสนุนให้กษัตริย์ชญาเนนทระทรงยึดอำนาจเมื่อปี พ.ศ. 2548[1]