สมเด็จพระวรราชินีนาถ ประสูติเมื่อมะโรงโทศก[1] มีพระนามเดิมว่า เภา หรือ เพา เป็นธิดาของพระมนตรีธิราช[2] เบื้องต้นทรงเข้ารับราชการเป็นบาทบริจาริกาในตำแหน่งพระสนมชั้นแม่นาง[3] ตามเสด็จนักองค์ด้วงเมื่อครั้งประทับอยู่วังเจ้าเขมรในกรุงเทพมหานคร ประสูติกาลพระราชโอรสพระองค์หนึ่งคือ นักองค์ศรีสวัสดิ ประสูติเมื่อปีชวดโทศก[4]

หลังสมเด็จพระหริรักษ์รามมหาอิศราธิบดีขึ้นเสวยราชสมบัติกรุงกัมพูชาแล้ว ทรงตั้งพระนามแก่เจ้านายฝ่ายในและบรรดาศักดิ์บาทบริจาริกาในราชสำนักทั้งหมด ทรงพระกรุณาพระราชทานพระนามแก่นักนางเภา เป็น พระปิโยพระบรมอัจฉราอับศร ในตำแหน่งพระเทพี คู่กับนักนางแป้น ที่ทรงพระกรุณาพระราชทานพระนามว่า พระปิโยพระบรมท้าวธิดา[5]

พระปิโยพระบรมอัจฉราอับศรสวรรคตในปีมะโรงสัมฤทธิศก ตรงกับ พ.ศ. 2412 สิริพระชนมายุ 42 พรรษา[1] หลังพระบาทสมเด็จพระสีสุวัตถิ์ เสวยราชสมบัติกรุงกัมพูชา จึงสถาปนาพระราชชนนีขึ้นเป็นสมเด็จพระวรราชินีนาถย้อนหลัง[6] พระอัฐิถูกบรรจุไว้ภายในพระเจดีย์สมเด็จพระหริรักษ์มหาอิศราธิบดี บนเขาพระราชทรัพย์ อำเภอพญาฦๅ จังหวัดกันดาล เคียงกับพระสวามี และสมเด็จพระวรราชินี (แป้น)[1][7]