สมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 5 หรือ นักบุญปิอุสที่ 5[1] (ละติน: Pius V; อังกฤษ: Pius V) ทรงดำรงตำแหน่งพระสันตะปาปาตั้งแต่ ค.ศ. 1566 ถึง ค.ศ. 1572 เป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการสังคายนาแห่งเทรนต์ การปฏิรูปคาทอลิก และปรับปรุงจารีตโรมันในคริสตจักรละตินให้มีมาตรฐานในทางการเมือง พระองค์ได้ขับสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 1 แห่งอังกฤษ ออกจากศาสนจักร เพราะพระนางสนับสนุนให้คริสตจักรแห่งอังกฤษแยกตัวออกจากสันตะสำนัก และยังเบียดเบียนคริสตชนคาทอลิกจำนวนมากในอังกฤษ พระองค์ยังร่วมก่อตั้งสันนิบาตศักดิ์สิทธิ์ (ค.ศ. 1571) เพื่อต่อต้านทัพมุสลิมของจักรวรรดิออตโตมัน เมื่อสันนิบาตได้รับชัยชนะ พระองค์ได้ยกย่องว่าเป็นผลจากการอธิษฐานของพระนางมารีย์พรหมจารี และตั้งวันฉลองแม่พระแห่งชัยชนะขึ้นเป็นครั้งแรก[2] (ปัจจุบันเรียกว่า "แม่พระแห่งลูกประคำ")