สมเด็จพระสุคนธาธิบดี (ปาน ปญฺญาสีโล) (เขมร: សម្តេចព្រះសុគន្ធាធិបតី ប៉ាន បញ្ញាសីលោ) เป็นพระภิกษุสงฆ์ที่สำคัญองค์หนึ่งของกัมพูชา ประสูติเมื่อ พ.ศ. 2370 ที่เมืองพระตะบอง บวชเป็นสามเณรตั้งแต่อายุ 12 ปี แล้วจึงเข้ามาอยู่ในกรุงเทพฯ และได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุสังกัดมหานิกาย ต่อมาได้ถวายตัวเป็นศิษย์ในรัชกาลที่ 4 เมื่อยังทรงผนวชเป็นพระภิกษุ และต่อมาได้บวชแปลงเป็นพระภิกษุในธรรมยุติกนิกายเมื่อ พ.ศ. 2393 ต่อมา พระองค์ด้วงเมื่อได้ครองราชย์เป็นกษัติย์กัมพูชา ได้มาขอพระภิกษุในธรรมยุติกนิกายไปประดิษฐานในกัมพูชา พระมหาปานได้เดินทางกลับกัมพูชาพร้อมกับพระภิกษุอื่นเมื่อ พ.ศ. 2398 โดยครั้งแรกได้ประทับที่วัดศาลาคู เมืองอุดงค์มีชัย และได้เลื่อนสมณศักดิ์ขึ้นเป็นสมเด็จพระสุคนธาธิบดี ภายหลังได้มาประทับที่วัดปทุมวดีราชวรารามและได้เป็นสังฆนายกฝ่ายธรรมยุติกนิกาย พระองค์มีความสามารถในเชิงกวี และได้นิพนธ์ผลงานไว้หลายเรื่อง เช่น รบากษัตริย์ เลบิกอังกอร์วัดแบบเก่า พระองค์สิ้นพระชนม์เมื่อพ.ศ. 2437