จากเอกสารเรื่อง บดเรียนแสนแสบ ซึ่งเป็นเอกสารรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับศูนย์สัมมนาทั่วประเทศ ของท่านวิลเลียม พระไชยวงศ์ อดีตรองอธิบดีสำนักงานวางแผน กระทรวงเศรษฐกิจและวางแผนแห่งชาติ ได้กล่าวถึงเหตุแห่งการสวรรคตและสถานที่ฝังพระบรมศพไว้อย่างน่าสนใจว่า

...สมเด็จพระเจ้ามหาชีวิตลาว พร้อมครอบครัวและพระญาติวงศ์ อันประกอบด้วย : 1. สมเด็จพระเจ้าศรีสว่างวัฒนา 2. องค์พระมเหสีคำผุย 3. องค์มงกุฎราชกุมาร วงศ์สว่าง 4. เจ้าฟ้าชายสว่างวัฒนา (เจ้าเกอ) โอรสองค์ที่ 4 ของกษัตริย์ลาว, วิศวกรการเกษตรจากฝรั่งเศส 5. เสด็จเจ้าบวรวัฒนา พระอนุชาของเจ้าชีวิต 6. เสด็จเจ้าสุพันธบัลลังก์ พระอนุชา และพระราชเลขาประจำพระราชวัง 7. เสด็จเจ้าทองสุกวัฒนา พระอนุชา ราชเลขาส่วนพระองค์ 8. เจ้ามณีวงศ์ คำม้าว โอรสองค์ที่สองของเสด็จเจ้าคำม้าว, ปริญญาเศรษฐกิจจากฝรั่งเศส, ได้ถูกส่งไปซำเหนือ ในวันที่ 11 มีนา 1977 เวลาประมาณ 10 โมงเช้า. จากนั้นก็ถูกส่งตัว ต่อไปยังคุกบ้านนาก่าเหนือ หรือคุกสบฮ่าว (อีกชื่อหนึ่งว่า คุกบั้งไม้ทก), คุกดังกล่าวตั้งอยู่ริมขวาของแม่น้ำม้า ห่างจากตัวเมืองซำเหนือ 72 กิโลเมตร และห่างจากบ้านเซียงค้อ 3 กิโลเมตร มีทางหลวง เลขที่ 6 ผ่าน. องค์มงกุฎราชกุมาร สวรรคตเมื่อวันที่ 1 พฤษภา 1978 เนื่องจากขาดอาหาร เพราะได้หักอัตราของพระองค์ให้พระราชบิดา. หลุมฝังศพอยู่ทางใต้โพรงต้นก้านเหลือง ห่างจากคุก 01 ไปทางเหนือประมาณ 180 เมตร และใกล้กันกับที่ฝังศพ ของนายพลบุญปอน มากเทพารักษ์. สมเด็จพระเจ้าแผ่นดิน ถึงแก่พิราลัย เพราะโรคขาดอาหาร และทนต่อความทุกข์ทรมานไม่ได้ในวันที่ 13 พฤษภา 1978, หลุมฝังพระศพอยู่ทางทิศเหนือโพรงต้นก้านเหลือง. พระมเหสีคำผุย ถูกย้ายจากคุก 07 ไป 03 เพราะผิดพระทัยกับผู้คุมที่ขโมยเอาแมวของพระองค์ไปฆ่ากิน. พระองค์ทรงดูดบุหรี่ และเคี้ยวหมากหนักขึ้น. คุก 03 ไม่ได้ถูกควบคุมเคร่งครัดเท่าใดเพราะมีแต่นักโทษหญิง และไกลบ้านประมาณ 10 กิโลเมตร หลังจากที่สหายผู้คุมห้ามบรรดานักโทษที่อยู่ร่วมกับพระองค์หา หมาก-พลู มาให้เคี้ยวแล้ว พระองคก็ล้มป่วยลง และสวรรคตในวันที่ 12 ธันวา 1981 หลุมฝังพระศพอยู่ระหว่างต้นแปกสองต้น ห่างจากบริเวณคุกประมาณ 300 เมตร...[4]

เราเป็นคนลาวด้วยกันก็ต้องคุยกันได้— พระบาทสมเด็จพระเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนา