สมเด็จพระเจ้าอับดุลลอฮ์ที่ 1 แห่งจอร์แดน หรือ
อับดุลเลาะห์ อิบนิ ฮูไซน์ (Abdullah ibn Husein) เป็นปฐมกษัตริย์ของ
ราชวงศ์ฮัชไมต์จอร์แดน ประสูติที่เมือง
มักกะฮ์ ประเทศ
ซาอุดีอาระเบียเมื่อ พ.ศ. 2425 เป็นโอรสของ
ชารีฟ ฮูไซน์ อิบนิ อาลี ผู้เป็นกษัตริย์แห่งฮิญาซ และ อับดียา บินท์ อับดุลเลาะห์เป็นพระมารดา ในวัยเยาว์ ทรงเติบโตในพระราชวังของ
สุลต่านอับดุล ฮามิดที่ 2 ต่อมาได้เป็นตัวแทนของฮิญาซในรัฐสภาออตโตมันระหว่าง พ.ศ. 2451 – 2457การต่อต้านการปกครองของชาวเติร์กในหมู่ชาวอาหรับเริ่มขึ้นในช่วง
สงครามโลกครั้งที่ 1 ใน พ.ศ. 2457 อับดุลเลาะห์ได้เจรจากับกงสุลใหญ่อังกฤษประจำอียิปต์ก่อนจะนำชาวอาหรับเข้าร่วมกับอังกฤษในการต่อต้านออตโตมัน เมื่อสงครามสิ้นสุด ชารีฟ ฮูไซน์ได้แต่งตั้งไฟซอล น้องชายของอับดุลเลาะห์เป็นกษัตริย์แห่ง
ซีเรีย และให้อับดุลเลาะห์เป็นกษัตริย์แห่ง
อิรัก แต่
ฝรั่งเศสคัดค้านเพราะต้องการครอบครองซีเรีย อังกฤษจึงตัดสินใจแยก
จอร์แดนออกจาก
ปาเลสไตน์ แล้วยกให้อับดุลเลาะห์ปกครองในตำแหน่งเอมิเรตส์แห่งทรานส์จอร์แดนเมื่อ พ.ศ. 2464 ส่วนไฟซอลนั้นให้ไปเป็นกษัตริย์ปกครองอิรัก ในตอนแรก การแต่งตั้งอับดุลเลาะห์เป็นกษัตริย์จอร์แดนจะเป็นการชั่วคราวเพียง 6 เดือน แต่ภายหลัง อังกฤษประกาศต่ออายุการเป็นกษัตริย์จอร์แดนของอับดุลเลาะห์ออกไปอย่างไม่มีกำหนด และประกาศแยกจอร์แดนออกจากปาเลสไตน์ที่เตรียมยกให้
ขบวนการไซออนิสต์อย่างถาวร การปกครองของอับดุลเลาะห์ได้รับการสนับสนุนจากอังกฤษอย่างมาก จนหลัง
สงครามโลกครั้งที่ 2 จึงได้รับเอกราชจากอังกฤษเมื่อ พ.ศ. 2489 ทรงดำรงตำแหน่งพระมหากษัตริย์แห่งจอร์แดน เมื่อเกิด
วิกฤตการณ์ปาเลสไตน์ และการจัดตั้ง
ประเทศอิสราเอล พระองค์ต่อต้านชาวยิวอย่างเปิดเผย ส่งกองทัพเข้ายึดครองฝั่งตะวันตกของ
แม่น้ำจอร์แดนและชายฝั่ง
ทะเลแดงมาเป็นของจอร์แดน ใน พ.ศ. 2493 ต่อมา พระองค์ถูกลอบปลงพระชนม์เมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2494