สมมติว่าความเข้มของแสงก่อนเข้าสู่ตัวกลางคือ I 0 {\displaystyle I_{0}} แล้วความเข้ม I {\displaystyle I} ของแสงหลังจากตกกระทบจะโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์การดูดกลืนแสง α {\displaystyle \alpha } , β {\displaystyle \beta } และ ϵ {\displaystyle \epsilon } จากกฎของลัมแบร์ท–แบร์ ได้ดังสูตรต่อไปนี้

I = I 0 e − α x = I 0 10 − β x = I 0 10 − ϵ c x {\displaystyle I=I_{0}e^{-\alpha x}=I_{0}10^{-\beta x}=I_{0}10^{-\epsilon cx}}

โดยที่ x คือระยะทางที่ผ่านสารตัวกลาง และ c คือเลขโมลของสารละลาย

และจะได้ว่า

α = − 1 x ln ⁡ I I 0 , β = − 1 x log 10 ⁡ I I 0 , ϵ = − 1 c x log 10 ⁡ I I 0 {\displaystyle \alpha =-{\frac {1}{x}}\ln {\frac {I}{I_{0}}},\quad \beta =-{\frac {1}{x}}\log _{10}{\frac {I}{I_{0}}},\quad \epsilon =-{\frac {1}{cx}}\log _{10}{\frac {I}{I_{0}}}}