สาธารณรัฐโรมัน (อิตาลี: Repubblica Romana; อังกฤษ: Roman Republic) ได้รับการประกาศก่อตั้ง[ต้องการอ้างอิง] เมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1798 หลังจากที่หลุยส์-อเล็กซานเดอร์ แบร์เทียร์ นายพลของนโปเลียน ได้รุกรานกรุงโรม เมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ โดยสาธารณรัฐนี้กลายเป็นส่วนหนึ่งใน "สาธารณรัฐพี่น้อง" ของอิตาลีในการปฏิวัติฝรั่งเศส มันถูกอยู่ในตำแหน่ง[ต้องการอ้างอิง] ภายใต้รัฐบาลกรรมาธิการฝรั่งเศส และประกอบด้วยดินแดนที่ได้ยึดครองมาจากรัฐพระสันตะปาปา โดยสมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 6 ถูกเนรเทศไปยังฝรั่งเศส และได้สิ้นพระชนม์ที่นั่นในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1799 สาธารณรัฐโรมันได้ทำการเข้าควบคุมคณะบริหารของการปฏิวัติ ในอดีตของพระสันตะปาปาอีกสองแห่งในทันที ได้แก่สาธารณรัฐทิเบอร์รินา และสาธารณรัฐเอนคอนเนน โดยสาธารณรัฐโรมันได้พิสูจน์แล้วว่ามีอายุสั้น เนื่องจากกองกำลังเนเปิลได้ฟื้นฟูรัฐพระสันตะปาปา ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1799