สำเนียงพิเทนนั้นจะมีลักษณะพิเศษคือเป็นภาษาไทยภาคกลางปนถิ่นใต้ มีการใช้คำราชาศัพท์[1][2][3] แต่เรียงคำต่างจากภาษาไทยภาคกลางและใต้[8] และยืมคำมลายูมากถึงร้อยละ 97[9] ดังนั้นผู้ที่จะพูดภาษานี้ได้ต้องเข้าใจทั้งภาษาไทยและมลายูปัตตานี[3]

สำเนียงพิเทนจะมีลักษณะคือ โครงสร้างของคำพยางค์เดียว สองพยางค์ คำซ้ำ คำซ้อนจะเหมือนภาษาไทยมาตรฐาน แต่ต่างกันคือการลำดับคำไม่ตรงกัน นอกจากนี้ยังมีการโดยนำคำมลายูและคำไทยมารวมกันเพื่อสร้างคำใหม่[8] เช่น กือสาร แปลว่าข้าวสาร และปลากือริง แปลว่าปลาแห้ง[5] นอกจากนี้ยังพบว่ามีการนำคำมลายูปัตตานีมาเป็นจำนวนมาก สำเนียงพิเทนจึงรับอิทธิพลด้านเสียงและคำจากภาษามลายูปัตตานี[8]