สิทธิมนุษยชนในกัมพูชามีภูมิหลงมาจากการรับวัฒนธรรมอินเดียและศาสนาพุทธเป็นศาสนาหลักในสังคมกัมพูชา ส่วนในสังคมสมัยใหม่จะได้รับอิทธิพลจากฝรั่งเศสในสมัยที่เป็นอาณานิคม และมีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางสังคมอย่างรุนแรงในการเปลี่ยนการปกครองจากระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญไปสู่ระบอบสาธารณรัฐในสมัยลน นลและคอมมิวนิสต์ในสมัยเขมรแดง ตามมาด้วยการยึดครองของเวียดนามและการปกครองของพรรคปฏิวัติประชาชนกัมพูชา จากนั้นเข้าสู่ช่วงเปลี่ยนผ่านภายใต้การดูแลของสหประชาชาติหลังการลงนามในข้อตกลงสันติภาพปารีสเมื่อ พ.ศ. 2534

ในข้อตกลงปารีสได้เรียกร้องให้รัฐธรรมนูญกัมพูชารวมหลักการพื้นฐานรวมทั้งการยอมรับสิทธิมนุษยชนและเสรีภาพและป้องกันไม่ให้ความผิดพลาดทางการเมืองในอดีตกลับมา ในรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2536 ได้บัญญัติเกี่ยวกับสิทธิของพลเมืองกัมพูชาไว้ 20 มาตรา โดยเกี่ยวกับสิทธิ 17 มาตรา และหน้าที่ 3 มาตรา หลังจากประกาศใช้รัฐธรรมนูญใน พ.ศ. 2536 สหประชาชาติได้จัดให้มีตัวแทนพิเศษของเลขาธิการทั่วไปทางด้านสิทธิมนุษยชนในกัมพูชา และคณะกรรมาธิการทางด้านสิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติได้เปิดสำนักงานในกัมพูชา และมีกลุ่มสิทธิมนุษยชนในท้องถิ่นได้จับตาและบันทึกเกี่ยวกับการละเมิดสิทธิมนุษยชนไว้