ท่านผู้หญิงสิริกิติยากล่าวว่าตนเองขี้อาย[10] แต่พูดตรงไปตรงมาไม่เสแสร้ง[13] ทั้งยังใช้ภาษาไทยได้ดีแม้ว่าจะไม่ได้พูดมาเป็นระยะเวลานานก็ตาม[14] รักการเดินทางไปยังสถานที่หรือประเทศต่าง ๆ[10][13] ชื่นชอบภาพยนตร์โทรทัศน์เรื่อง มหาศึกชิงบัลลังก์[10][13] เธอสนใจประวัติศาสตร์และศิลปะลัทธิประทับใจ และมักเพิ่มเติมความรู้ที่พิพิธภัณฑ์ตั้งแต่ยังเรียนที่มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก[12] นอกจากนี้โปรดปรานในการออกกำลังกาย โดยเฉพาะการวิ่ง ปั่นจักรยาน และว่ายน้ำ โดยถนัดกีฬาชนิดหลังที่สุด จากเดิมที่ไม่ชอบออกกำลังกาย และชอบการออกเที่ยวและดื่ม โดยให้เหตุผลว่า "น้องใหม่มีความสุขมากจริง ๆ นี่คือข้อดีของการเล่นกีฬา มันสอนเราเราให้รู้ว่าไม่มีอะไรได้มาง่าย ๆ"[14]

ท่านผู้หญิงสิริกิติยานับถือศาสนาพุทธ และกล่าวเกี่ยวกับศาสนาไว้ว่า "หลายคนคิดว่าศาสนาพุทธคือการไปวัดแล้วขอพร...แต่สำหรับเราศาสนาพุทธไม่ได้เป็นแบบนั้น ไม่ได้สอนว่าขอ [พร] แล้วจะได้ แต่สอนให้มีสติ..."[10]

ในปี พ.ศ. 2547 ท่านผู้หญิงสิริกิติยาและคุณพุ่ม พี่ชายได้ตามเสด็จทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดีท่องเที่ยวที่เขาหลัก จังหวัดพังงา แต่ทว่าได้เกิดเหตุการณ์คลื่นสึนามิเนื่องจากเกิดแผ่นดินไหวในมหาสมุทรอินเดีย พ.ศ. 2547 เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม ซึ่งขณะที่เกิดเหตุนั้น ท่านผู้หญิงสิริกิติยากำลังเล่นน้ำทะเล เมื่อเห็นคลื่นยักษ์กำลังจะซัดเข้ามาจึงรีบหนี ก่อนถูกคลื่นใหญ่ซัดเข้าไปที่ต้นสน เธอจึงเกาะต้นสนนั้นไว้แน่นเพื่อเอาตัวรอด แต่ในเหตุการณ์ครั้งนั้นส่งผลให้คุณพุ่มถึงแก่อนิจกรรม[40]