การวิเคราะห์วิจารณ์และการประสบความสำเร็จ ของ หน้าต่างชีวิต

เจฟฟ์ และ ลิซ่า

Rear Window นับเป็นภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จอย่างมากอีกเรื่องของอัลเฟร็ด ฮิตช์ค็อก ฮิตช์ค็อกเริ่มต้นงานภาพยนตร์เรื่องนี้ โดยที่ยังถ่ายทำ Dial M For Murder ภาพยนตร์เรื่องก่อนหน้านี้ไม่เสร็จด้วยซ้ำ บทภาพยนตร์เขียนมาจากเรื่องสั้นของคอร์เนล วูลริช ที่ชื่อ It Had to Be Murder โดยที่เล่นกับพฤติกรรมชอบสอดรู้สอดเห็นของมนุษย์ แบบที่อาจเรียกได้ว่า "ถ้ำมอง" จนท้ายที่สุด ตัวของผู้ที่แอบไปมองเรื่องของคนอื่นเขาก็ต้องประสบชะตากรรมอันเลวร้ายอย่างเดียวกัน

ภาพยนตร์ถูกถ่ายทำในพื้นที่จำกัด แต่ฮิตช์ค็อกกลับใช้มุมกล้องโดยผ่านทางมุมมองของเจฟฟ์ตลอดทั้งเรื่อง ซึ่งนับเป็นการใช้ภาษาภาพยนตร์อย่างเต็มที่ และได้รับการวิเคราะห์ว่า มีเนื้อหาที่เสียดสีคนในสังคมเมืองใหญ่ที่อยู่ด้วยกัน แต่ไม่มีใครสนใจกันและกัน ซึ่งสาระสำคัญของการเอาตัวเองเข้าไปพัวพันกับเรื่องเล็ก ๆ แต่ขยายลุกลามกลายเป็นเรื่องใหญ่โตนั้น ก็ได้กลายเป็นแนวทางของภาพนตร์ในยุคต่อมาอีกหลายเรื่อง เช่น Chinatown ของโรมัน โปลันสกี้ ในปี ค.ศ. 1974 หรือ All The President's Men ในปี ค.ศ. 1976 เป็นต้น

ในปี ค.ศ. 1998 ได้มีการสร้าง Real Window ขึ้นมาอีกครั้งเป็นภาพยนตร์สำหรับฉายทางโทรทัศน์ นำแสดงโดย คริสโตเฟอร์ รีฟ นักแสดงผู้เป็นอัมพาตตัวจริงที่เคยรับบทซูเปอร์แมนมาก่อน โดยมีการดัดแปลงเนื้อหาและชื่อตัวละครบางตัวเสียใหม่ สำหรับในประเทศไทย ในปี พ.ศ. 2546 ทางบริษัท ซีวีดี อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด ก็ได้ผลิตวีซีดีและดีวีดีภาพยนตร์เรื่องนี้ ในฉบับของอัลเฟร็ด ฮิตช์ค็อก ออกมาทั้งจำหน่ายและให้เช่า