หลิว จึเย่เกิดในปี ค.ศ. 449 เมื่อบิดาของเขาคือ จักรพรรดิหลิวซ่งเสี้ยวอู่ยังทรงดำรงพระยศเป็นอ๋องแห่งอู่หลิงในรัชสมัยของ จักรพรรดิหลิวซ่งเหวิน มารดาของเขาคือ องค์หญิงหวัง เสียนหยวน ในขณะที่พ่อของเขาถูกโยกย้ายไปเป็นผู้ว่าเมืองหลายแห่ง หลิว จึเย่ยังคงอยู่ที่เมืองหลวง Jiankang และถูก หลิว เช่า ลุงของเขาสั่งคุมขัง หลังจากหลิว เช่าลอบปลงพระชนม์จักรพรรดิหลิวซ่งเหวิน และขึ้นครองบัลลังก์ในปี ค.ศ. 453 ต่อมาหลิว จุ้น ลุกฮือเพื่อต่อต้านเขา หลิว เช่าต้องการจะสังหารหลิว จึเย่ แต่ไม่ได้ทำเช่นนั้น หลังจากที่หลิว จุ้น เอาชนะและสังหารหลิว เช่าได้ในปีต่อมา จึงได้ขึ้นครองบัลลังก์เป็นจักรพรรดิหลิวซ่งเส้าอู่ หลิว จึเย่ได้รับการช่วยเหลือจากการถูกจองจำและในปี ค.ศ. 454 เขาก็ถูกสถาปนาเป็นรัชทายาท

ในปี ค.ศ. 456 เขาได้แต่งงานกับเหอ ลิ่งหว่าน (何令婉) ลูกสาวของขุนนาง เหอ ยฺหวี่ (何瑀) ในปี ค.ศ. 458 จักรพรรดิหลิวซ่งเส้าอู่ได้ตั้งตำหนักใหม่ให้กับรัชทายาท ในปี ค.ศ. 463 ในช่วงปีที่เขาดำรงตำแหน่งรัชทายาท เขาได้รับการตำหนิว่าทำผิดพลาดอยู่ตลอดเวลาจากจักรพรรดิหลิวซ่งเส้าอู่ ทำให้เขาไม่พอใจทั้งจักรพรรดิหลิวซ่งเส้าอู่ และ หลิว จึลฺหวัน น้องชายของเขา (劉子鸞) อ๋องแห่งซินอาน ซึ่งบางครั้งจักรพรรดิหลิวซ่งเส้าอู่ได้พิจารณา หยวน อี่ (袁顗) เป็นรัชทายาทแทนหลิว จึเย่ ด้วยเหตุผลที่จักรพรรดิองค์ก่อนทรงยกย่องเขาในเรื่องความขยันหมั่นเพียร ในปี ค.ศ. 461 รัชทายาททรงสิ้นพระชนม์

ในปี ค.ศ. 464 จักรพรรดิหลิวซ่งเส้าอู่สิ้นพระชนม์และ หลิว จึเย่ขึ้นครองบัลลังก์เป็นจักรพรรดิ โดยมีขุนนาง ไช่ ซิ่งจง (蔡興宗) มอบตราพระราชลัญจกรให้เขา และรับตราด้วยท่าทีที่เย่อหยิ่งและไม่ใส่ใจที่จะแสดงออกถึงความเศร้าใด ๆ ต่อพระราชบิดาที่เพิ่งสิ้นพระชนม์เลย และไช่ก็ได้แสดงความคิดเห็นกับขุนนางคนอื่นๆ ว่านี่เป็นสัญญาณร้ายสำหรับการขึ้นครองราชย์ของหลิว จึเย่ ทรงแต่งตั้งพระอัยยิกาเป็นพระพันปีหลวง และแต่งตั้งหวังไทเฮา พระราชมารดาเป็น ไทเฮา และแต่งตั้งเหอฮองเฮา ภรรยาของเขาเป็นจักรพรรดินี